Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
1
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Hepimizin hataları vardır. Hislerimizden sıyrılmak kolay değildir. Bunu kitap karıştırarak, dünyayı anlamaya çalışarak başarabiliriz. İşin zor tarafının daha bü yük zevki, daha büyük şerefi olduğunu anlamak için yıllara olduğu gibi idrake de lüzum vardır. İnsanları yüzyıllardır tesiri altında tutan gerçeklerden ve zorlardan uzak kalmayı menfaatlerimize daha uygun buluyorsak, hiç değilse eleştirme, yargılama ve inceleme gibi çocukluğa tahammülü olmayan heveslerden korkmalı, uzaklaşmalıyız.
Sayfa 9
Oysaki toplum hayatımızın her safhasında olduğu gibi,edebiyat ve sanat alanımızda da bir çeşit kollayıcılık, karışık ve donuk siyasetçilik, karşılıklı ince hesapçılık ve alışverişçilik revaç durumdadır.
Sayfa 6
Ulan kahpe, dedi, otuz papel saymışım bir geceliğine, senin ananı bellerim...
«Eğer dedim, kılıma dokanırsan, kendini ölmüş bil.. Kocama seslendi. O da gelip iki kollarımdan tuttu. Sille tokat, yatırdılar beni yere... Sonra kocam kayboldu ortadan.. Evimize bir de varlık çöktü çökmesine.. Her pakette, ekmeğiydi, soğanıydı... Ama üçüncü müşteri kapıdan girer girmez dineldim, kocam gözlerini ağarttı, üstüme yürüdü. Kenarda ekmek bıça duruyormuş. Kaptım, salladım. Gırt-lağına rastlamış, kocaman yarık açılıverdi. Kafa arkaya
düştü, deprendi kaldı. Ötekisi çoktan kaçmıştı. Bıçakla peşine düştüm. Karanlık ormanda yarım saat koştum, kurtardı kendini it...
«Dizlerimin bağı kopmuş, çalılıkların arasına yığılmışım. Gözümü açar açmaz yekindim. Köye doğru yürüdüm. Bıçak elimdeydi. Üstünde kanlar kurumuştu. Ne düşündüysem, derede iyice yıkadım, eteğimin tersiyle temizledim. Belki inkâra sapmak ümidim vardı. Belki babamdan korkmuştum. Anam yüzümden ürkmüş. Sen bir şey yapmışsın, amanın yetişin komşular, diye seslendi. Babam da çıktı, geldi. Yere diz çöktüm, ayaklarına kapandım, olanı biteni anlattım. Bıçak şalvarımın arasındaydı. Tekmikle itti beni... Yıkıl kahpe dedi, geçende de böyle bir yalan uydurmuştun. Aslını diğnedim. Sen soycak fahişesin. Durmadan yalan uydurur, sonram bildiğini işlersin. Git, hapishanelerde sürün, defol karşımdan, dedi. Dizlerimin üstünde kalkındım. Ne olduğunu bilemedi, karnının ortasına gömüverdim bıça ğı. Çürük ağaç gibi devrildi deyyos.. Buldu orospu kızının elinden cezasını...
"Ne diyorsun Allah aşkına? Ben sana ne anlatıyorum,sen bana ne diyorsun? Açlık kafana vurmuş birader.. Git Allah aşkına,ben de tutmuş.."
Sayfa 29
" Nefes alacak yer bırakmamışsınız"diyorum.
"İstemez. İyi süt bulabilirsiniz,nefesin iyisini midesinden tedarik eder. Zaten böyle yerde nefes alması pek doğru kaçmaz."
Sayfa 13
İnsan bütün ömrünü şaşmakla geçirse, gene de şaşılacak şeyleri bitirdim diyemez. Ne bitirmesi?
Sayfa 35
"Bir hayaller dünyası içinde, birbirimizi aldatarak, birbirimize dayanarak, yürümeye çalışıyoruz. Boşunadır arkadaşlar. Bilmeden, sebeplere ve ilcalara varmadan, hadiseleri izah yetkisini elde etmeden ne şiir yazabileceğiz ne de hikaye. Hele roman, hiç."
Yeditepe Yayınları, 1954 ~Giriş/Birkaç SözKitabı okudu
Fakat alay, insanı bıçaktan çok yaralar. Hele seni...
Sayfa 42
«Bir gün tutmuş yakasından yeşil sarıklı birini, beline kadar siyah sakallı.. Köşeye oturttu. İlle aç karnını, kısmetini yazacak dedi. Ayak direttim, ağladım, yalvardım. Anam saçını başını yoldu. Faydasız hâkim efendi, hem de anamın yardımıyla uçkurumu çözdüler, hocanın önüne çıplak göğdemi serdiler. Karnıma yazı yazdırdılar. Şuncacık kızın kısmeti kapanmış da, bu dızgallı açacakmış.
Sayfa 67
Edebiyata hak ettiği haysiyeti ve ciddiliği kazandırmalıyız. Eğer bunu yapamazsak otuz, kırk yıl önce, o zamanın yazılarına ve yazarlarına gösterilimiş, bizlerden de esirgenmiş olan dikkat, ilgi ve itimadın son zerrelerini de kaybetmiş olacağız. Büsbütün kendi aramızda, eni konu bir edebiyatçılar ailesi halinde toplanıp dedikodu ile vakit geçireceğiz.
Yeditepe Yayınları, 1954 ~Giriş/Birkaç SözKitabı okudu
İnsanın ömrü, böyle yalın bir yüz üstünde,emeklemekle geçip duruyor. Boş iş...
Sayfa 38
" Ben bilir miyim? Hâşâ huzurdan,bir soysuz çıkacak da, ihtiyarlamış,iş göremezmiş diyecek. İşi yok edecek... Bilir miyim?.. Bilir miyim?.."
Sayfa 31
Kendi görüş ve düşünüşümüzün en doğru görüş ve düşünüş olduğu kanısını zihinlerimizden söküp attığımız dakika, kurtuluşa doğru iyi bir adım atmış olacağız.
Sayfa 8
İnsan bütün ömrünü şaşmakla geçirse, gene de şaşılacak şeyleri bitirdim diyemez.