Hakkında
İlhan Tarus (27 Kasım 1907- 8 Ocak 1967) Türk savcı, yargıç ve hikaye, oyun, roman yazarıdır.Çağdaş Türk edebiyatı yazarı olan Tarus, tiyatro oyunları, öykü ve romanlar yazmıştır.
27 Ocak 1907 tarihinde Tekirdağ'da doğan İlhan Tarsus, ilkokulu Tekirdağ, Biga ve Niğde'de okumuştur. Babasının mesleği (reji görevlisi) nedeniyle sıkça yer değiştiren Tarsus Konya, Çanakkale ve Kütahya'da eğitim almasının ardından orta öğrenimini İstanbul, Kabataş Lisesi’nde, yüksek öğrenimini 1928 yılında Ankara Hukuk Fakültesi’nde tamamlamıştır.
1929-1932 yılları arasında Türkiye'nin çeşitli yerlerinde savcı ve yargıç olarak çalışmıştır. Ancak siyasi bir nedenden dolayı görevine son verilmiştir.
1932-1945 yılları arasında İstanbul’a yerleşerek muhabirlik ve gazetecilik yapmıştır. Daha sonra, hukuki olarak asıl mesleğine dönerek; 1946-1957 yıllarında yine Adalet Bakanlığı’nda çalışmasını sürdürmüştür. 8 Ocak 1967 tarihinde Ankara'da ölen İlhan Tarsus, Cebeci Mezarlığı'nda gömülüdür.
İlk eserleri tiyatro türünde olan İlhan Tarus’un, çeşitli gazetelerde öykü ve romanları yayınlanmıştır. İlk eseri 1927'de “Hareket Dergisi”'nde yayınlanmıştır. 1935 yılından itibaren “Haber”, “Servet-i Fünun” ve “Varlık” dergilerinde hikâyeleri basılmıştır. İlk romanı olan "Yeşilkaya Savcısı"'nda, Kurtuluş savaşı sırasında Anadolu'da edindiği izlenimleri dile getirmiştir. Öykülerinde konularını yaşadığı çevreden almıştır.
Unvan:
Türk Savcı, Yazar
Doğum:
27 Kasım 1907
Ölüm:
8 Ocak 1967
Okurlar
10 okur beğendi.
76 okur okudu.
3 okur okuyor.
73 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Hepimizin hataları vardır. Hislerimizden sıyrılmak kolay değildir. Bunu kitap karıştırarak, dünyayı anlamaya çalışarak başarabiliriz. İşin zor tarafının daha bü yük zevki, daha büyük şerefi olduğunu anlamak için yıllara olduğu gibi idrake de lüzum vardır. İnsanları yüzyıllardır tesiri altında tutan gerçeklerden ve zorlardan uzak kalmayı menfaatlerimize daha uygun buluyorsak, hiç değilse eleştirme, yargılama ve inceleme gibi çocukluğa tahammülü olmayan heveslerden korkmalı, uzaklaşmalıyız.
Sayfa 9
Oysaki toplum hayatımızın her safhasında olduğu gibi,edebiyat ve sanat alanımızda da bir çeşit kollayıcılık, karışık ve donuk siyasetçilik, karşılıklı ince hesapçılık ve alışverişçilik revaç durumdadır.
Sayfa 6
Ulan kahpe, dedi, otuz papel saymışım bir geceliğine, senin ananı bellerim...
«Eğer dedim, kılıma dokanırsan, kendini ölmüş bil.. Kocama seslendi. O da gelip iki kollarımdan tuttu. Sille tokat, yatırdılar beni yere... Sonra kocam kayboldu ortadan.. Evimize bir de varlık çöktü çökmesine.. Her pakette, ekmeğiydi, soğanıydı... Ama üçüncü müşteri kapıdan girer girmez dineldim, kocam gözlerini ağarttı, üstüme yürüdü. Kenarda ekmek bıça duruyormuş. Kaptım, salladım. Gırt-lağına rastlamış, kocaman yarık açılıverdi. Kafa arkaya
düştü, deprendi kaldı. Ötekisi çoktan kaçmıştı. Bıçakla peşine düştüm. Karanlık ormanda yarım saat koştum, kurtardı kendini it...
«Dizlerimin bağı kopmuş, çalılıkların arasına yığılmışım. Gözümü açar açmaz yekindim. Köye doğru yürüdüm. Bıçak elimdeydi. Üstünde kanlar kurumuştu. Ne düşündüysem, derede iyice yıkadım, eteğimin tersiyle temizledim. Belki inkâra sapmak ümidim vardı. Belki babamdan korkmuştum. Anam yüzümden ürkmüş. Sen bir şey yapmışsın, amanın yetişin komşular, diye seslendi. Babam da çıktı, geldi. Yere diz çöktüm, ayaklarına kapandım, olanı biteni anlattım. Bıçak şalvarımın arasındaydı. Tekmikle itti beni... Yıkıl kahpe dedi, geçende de böyle bir yalan uydurmuştun. Aslını diğnedim. Sen soycak fahişesin. Durmadan yalan uydurur, sonram bildiğini işlersin. Git, hapishanelerde sürün, defol karşımdan, dedi. Dizlerimin üstünde kalkındım. Ne olduğunu bilemedi, karnının ortasına gömüverdim bıça ğı. Çürük ağaç gibi devrildi deyyos.. Buldu orospu kızının elinden cezasını...
"Ne diyorsun Allah aşkına? Ben sana ne anlatıyorum,sen bana ne diyorsun? Açlık kafana vurmuş birader.. Git Allah aşkına,ben de tutmuş.."
Sayfa 29
" Nefes alacak yer bırakmamışsınız"diyorum.
"İstemez. İyi süt bulabilirsiniz,nefesin iyisini midesinden tedarik eder. Zaten böyle yerde nefes alması pek doğru kaçmaz."
Sayfa 13
İletiler
2023~Nisan
"Okuma, zekâyı besler; çalışmaktan yorulan insanı çalışmaktan bütünüyle de uzaklaştırmadan dinlendirir." (Seneca)
#166203238
1.
Kadıköyü'nün Romanı~
Safiye Erol: 1930'ların Kadıköy çevresini anlatan bir eser. Tarihsel bağlamda sevdim. Fakat
Milli Mücadele Dönemini Anlatan Romanlar
1.Ateşten Gömlek- Halide Edip Adıvar
2.Vurun Kahpeye-Halide Edip Adıvar
3.Yaban-Yakup Kadri Karaosmanoğlu
4. Ankara-Yakup Karaosmanoğlu
5.Sodom ve Gomore-Yakup Kadri Karaosmanoğlu
6.Biz İnsanlar-Peyami Safa
7.Sözde Kızlar-Peyami Safa
8.Sahnenin Dışındakiler-Ahmet Hamdi Tanpınar
9.Küçük Ağa-Tarık Buğra
10.Esir Şehrin İnsanları-Kemal Tahir
11.Esir
Yorumlar ve İncelemeler
