Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kimim ben? Bu soruyu bilmediğim dillerde yazıp ezberlemeye çalışıyorum.
Doğa karşısında, insan elinden çıkan özensiz yapıların estetik anlamda ne kadar yetersiz olduğunu görüyorum bir kez daha...
Sayfa 93Kitabı okudu
Tavşan için keklik ne, tavus kuşu ne?
Keklik için tavşan ne, tavus ne?
Tavus için keklik ne, tavşan ne?
Adam yem veren hepsine.
Ya sen, bunu okuyan?
Senin için her biri ne?
Ya sen? Kim için nesin?
Ne bileyim ben,
beni bile bilmeden.
Niyet çekince sevinirler, iyi şeylere niyet ederler, yıllar sonra başlarına gelene bakınca kısmet derler. Hiç değişmez mi kaderleri?
Sayfa 29Kitabı okudu
"Her şeyin adıyla buluşması o kadar büyük bir mucize ki" dedi tavşan, "Kelimeler esas o zaman parlayıp dünyanın bulanıklığından kopuyorlar". Bütün tavşanlar gibi, sesi olmadığından gerçekte belki de böyle bir şey dememişti. Çektiği küçücük ruloda "Sanmak, Sunmak, Susmak" yazıyordu.
Sayfa 9Kitabı okudu
Bir de Moyra dedikleri kader kısmet ilaheleri var bu Rumların, hepsi kızoğlankız.
Kader ağlarını söküp söküp örerler, ellerinde cuvaldız.
Sayfa 99Kitabı okudu
Yüksekten korkuyorsan, yükseğe koyamazsın duygunu. Sanırım bu yüzden, yamaçtan düşerken kuş olduğunu fark ettim. Kendini korkularından koruyamazsan ona yuva yaparsın. Senin kehanetin bu, azalmış olanı yaşa.
Sayfa 82Kitabı okudu
Eee, haddini aşan, zıddına düşer. Kolaylık zorlukla, basitlik karmaşayla, düzen kargaşayla yer değiştirdi
Sayfa 75Kitabı okudu
Kovuldum. İşsizlik zor. Sistemin dışına atılınca, melek dostlarınız da sizden yüz çevirir.
Sayfa 73Kitabı okudu
Ne keklik, ne adam, ne tavus kuşu, ne tavşan. Ne kader, ne kısmet. Ha gayret.
Ölüyoruz, ha? Hayret.
Usul usul / pata küte... derken,
bi' bakmışız: ne sen ne ben.
Hayret ki ne hayret.
Yaşadık, ha? Ha gayret.
Sayfa 63Kitabı okudu
Kimi zaman böyle oluyor: Sabahın erken saatlerinde, dünya masum bir yermiş gibi görünüyor... Bir ormanın parçası olmayan, park ve bahçeleri süsleyen evcilleşmiş ağaçlar baharla çıtır çıtır çiçek açıyor, kuşlar cıvıldıyor, bir çöp kamyonu uykulu, ağır ağır geçip gidiyor, ilk otobüs çalışkan bir edayla yokuşu tırmanıyor. Ben çok kısa bir süre sonra burada olmayacağının bilincine varmayı reddeden bedenimin titreyişine aldırmıyorum
Sayfa 57Kitabı okudu
Sevginin kaygan bir meta olmadığı, hayatın plastik torbalara, poşetlere sığmadığı, paketlenip vakumlanmadığı zaman dilimleri toplumsal belleğin atıl katmanlarında daha da derinlere gömülürken "dördüncü endüstri devrimi" ile "yeni feodal düzen" iddiaları bu kez karantina günlerinin aynalarında boy gösterecekler, salgınla yarıştırılacaklardı
Sayfa 53Kitabı okudu
"Kader satılmıyor ki iyisini alalım.
Sayfa 51Kitabı okudu
SARS-Cov-l'de, Hong Kong'taki havalimanında iki maske vardı yüzümde; dişçimden, Hong Kong'a gelirken aldığım, dişçilerin taktığı, mavi renkte maske; onun üzerine geçirilmiş Venedik Karnavalı'nda aldığım veba doktoru maskesi. Kafesten çıkarken, maskeyle çıkacağız. Yüzümüzde estetik, korku, maske: hem karabasanlı hem karabasan olarak yürüyoruz kafesin dışına.
Sayfa 45Kitabı okudu
Yeter ki başka gözlerle buluşmasın gözlerimiz...
Sayfa 41Kitabı okudu