''Kumdan kale çocukluğun ta kendisidir.Çocuğun biri sahilde bir kumdan kale yapar. Bazen dalgalar, bazen de gelip geçenler onu bozar. Rüzgâr onu aşındırır. Eninde sonunda zaman onu yok eder. Ama sonra, başka çocuklar başka kumdan kale yaparlar. ''Büyükler bunu anlamasa da bir zaman oldukları çocuk bilir ki; kumdan kale çocukluğun ta kendisidir. Ve çok güzeldir.''