Jacques Roubaud Sözleri ve Alıntıları
Jacques Roubaud sözleri ve alıntılarını, Jacques Roubaud kitap alıntılarını, Jacques Roubaud en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sev, yakarıp durdular
Sev çekimi, en üstteki dallardan aşağı çekiyordu yer
Ta dipte sev, yakarıp durdular tepede.
Sayfa 45
Boşan ağaç kıyımına,
yeraltı tümcesinin sözcükleri boyunca,
öyle uzak dallarda yükü ağır çeken bir güneşten.
Sayfa 41
Söylensiz girerim yeni yurduma, anayurduma
bastıran geceye, artık bir şeycik istemem
geri vermekten başka söke söke aldığım her şeyi.
Sayfa 39
Göle bakan Narkissos mu, kuma
şekiller çizen Eukleides mi?
Dışarıda, batık saraylarıyla ırmak,
dışarıda, trenler, uçaklar-dışarısı nere?
Irmağında yüzüyorum bir kez daha:
kapatıyorum gözlerimin hepsini, daha doğmamış oğulların
bellisiz yüzünde seyretmek için kendimi
senin tatlı su istiridyelerinin.
Gün yürür uyuşuk kemikler üstünde
yer altındaki odada gebelikler...
Sayfa 31
Küller, encam.
Bulutların ardından ayın doğuşu. Belirsiz, kof
bir büzüşme, bir sızıntı, soluk bir leke:
Senin gövdenden kendiminkine dönmüşüm (zaman)
kendininkinden bana bakarsın (zamansız)
(Kırılgan dizlerin için baldan alkımlar yazmıştım,
Keşiş Şimon iken sanduka sinemalarda:
gece yarısı, gelip geçenler çelebice yolu gösteriverdi)
Karanlıktan çıkıp karanlık bir yola seğirttik
bir kurutma kağıdına geçen mürekkep dişleriymişçesine
(böyle gerekiyordu: kalamar ay loşluğun kıyısında dururdu)