Hakkında
Unvan:
Fransız Tarihçi, Psikolog ve Siyaset Bilimci
Doğum:
1951
Okurlar
1 okur beğendi.
4 okur okudu.
26 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Naziler, iktidarı ele geçirir geçirmez, kitle iletişim aracı olarak stratejik önemini derhal kavradıkları radyo başta olmak üzere, medyayı neredeyse tamamen denetim altna
alırlar. Yayıncılık etkinlikleri derhal devlet denetimine tabi kılınır ve gazetecilerle, yazarlarla vb. ilgili meslek odaları kurulur. Böylece herkes devlete tabi hale gelir: Oto sansür kaçınılmazdır.Propaganda bakanlığına getirilen Goebbels "Herkes
kendi çalgısını çalabilir, yeter ki aynı müziği icra etsinler" der. "Alman halkı"na ihanetle suçlanan bir gazeteci, yargılanma olsun olmasın, kendini derhal hapishanede bulur. Böylece totaliter bir propaganda sistemi kurulur.
Sayfa 102 - İletişimKitabı okudu
" Propaganda, ait olunan gruptan yola çıkarak herkese "yaşamsal'' mış gibi gösterilen bir dünya görüşünü dayatmayı hedefler. Halkın duygusal açıdan kuşatılmasını, ideolojik kuşatma izler. Bunlar birbirinden ayrılamaz: İkisi de zihni ele geçirme girişimidir. Propaganda, her bir bireye kendi dünya görüşünü "nakşetmek" için korkuyu ve endişeyi besler. Bize, "Sizi ister memnun etsin ister etmesin, artık düşünülmesi gereken bu: İşte bizim yeni kılavuzlarımız," der. "Bizimle" misin,
"bize karşı" mı?
Sayfa 101 - İletişimKitabı okudu
"Korku, gerçek korku şiddetli bir delilik anıdır; tüm deliliklerimiz içinde en zalimi odur. Onun hızına hiçbir şey yetişemez, hiçbir şey onun yarattığı sarsıntıyla başa çıkamaz. Korkuya benzer bir duygu olan öfke ise sadece geçici bir durumdur, ruhsal gücün dağılmasıdır. Üstelik kördür. Oysa korku bunun aksine, ilk endişe dalgasını savurmuş. olsanız bile, nefretle birleşerek en katı psikolojik bileşenlerden biri haline gelir."
Sayfa 65 - İletişimKitabı okudu
Nazi toplama kamplarının ilk zamanlarda siyasi, sosyalist ve komünist muhalifleri hapsetmek için inşa edildiğini hatırlıyor muyuz?
Sayfa 49 - İletişimKitabı okudu
Aslında bir Hitler'in, bir Milosevic'in, bir Kayibanda'nın iktidarı elde eder etmez
onları iktidara taşıyan "fikirleri" unuttuğu akla gelebilir. Amaçlarına ulaşan siyasi önderlerin programlarındaki en ölçüsüz ya da en demagojik iddialan terk etmeleri tarihte ilk defa görülen bir şey değildir. Ama sorun bu değil: Bizim konumuzla
ilgili olarak bakıldığında, bu "unutuş" anlaşılmaz bir hal almaktadır; çünkü iktidara yürüyüşleri, koruyuculuğuna soyundukları "halkla" kurdukları ve duygulara hitap eden bir ilişki üzerine temellenmiştir. Bu liderlerin "öbürlerine" karşı "biz"in savunucuları olmak istemeleri, kendileriyle çelişmeleri anlamına gelir. Halk onların söylemlerine ister -tümden ya da kısmen inansın ister inanmasın, onlar tanrısal bir vahyi ilettiklerini
düşünürler. Beyan ettikleri şeyi gerçekleştirmek zorunda olan bir "kahin" havası takınırlar. Adeta tehdidi bulup ortaya çıkarmak, önceden sezmek, gerektiğinde üretmek ve son olarak da yok etmek için "yaratılmışlardır". "Biz"in koruyucuları
olma meşruiyetini daima kargaşa ortamından alırlar.
Sayfa 98 - İletişimKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
