Oldest Jean-François Kervegan Posts
You can find Oldest Jean-François Kervegan books, oldest Jean-François Kervegan quotes and quotes, oldest Jean-François Kervegan authors, oldest Jean-François Kervegan reviews and reviews on 1000Kitap.Kavram
Kavram “özne”nin kendisi, kendi gelişmesinin içkin nedenidir, ama bu durumda sorun olan antropolojik özneden çok mantıksal öznedir(kavramın). Mantık’ta bu öznelliğin özgürlük, spontanlık, yaratıcılık içerdiği belirtilir.”
Sayfa 82Kitabı okudu
“Nesnel mantık ve öznel mantık ayrımı Varlık ve Öz ve de Kavram arasındaki ayrılığı belirtir. Buna karşılık, nesnel mantık “sadece eski metafizikin yerini alır”, öznel mantığın öncesi yoktur. Ya da, daha doğrusu, öncesi sadece “kavramın yaratılışıyla ilgili bir sergi” olan nesnel mantığın kendisidir. Kavramın bu ilksel bölünmesi Fenomenoloji’de bilinç ve objesinin karşıtlığı gibi ortaya çıkan unsurun temelidir. Dolayısıyla, nesnel mantık ve öznel mantık ayrımı, aşılması için tüm fenomenolojik güzergahın kat edilmesini gerektiren Mantık içinde bu “bilincin karşıtlığı”nın yeniden düzenlenmesidir. Ama Fenomenoloji’de bilincin ikiliği mutlak bilgiye ulaşılamadıkça yok edilmez bir karaktere sahipken, Mantık’ta kavram birliğinin baştan beri bir önvarsayımı vardır. Kavram açısından mantık bir bütündür ve heterojen blokların eklemlenmesi değildir. Varlık olarak kavram (nesnel mantık) mantığı ve kavram olarak kavram mantığı’na (öznel mantık) bölünür. Dolayısıyla, kendinde olarak, tüm Mantık bir kavram mantığıdır ve yarattığı tanımlamalar onun “dışarıdan başlayarak” sergilenmesidir. Ama bu sadece kavram açısından bir mantıksal sürecin yeniden okuması yapılmadığı sürece kendinde gerçektir. O tek (fikir olarak kavranan kavramın mantığı) olduğu için mantık ikili (nesnel ve öznel mantık) ve üçlüdür (varlık, öz, kavram). s. 82-83
Sanat
“Sanat felsefesi “güzel” teknikleri üstüne kurallar belirlemez, sanatı çeşitli dalları (mimarlık, heykel, resim, müzik, şiir) ve çeşitli gelişme evreleri (sembolik sanat, Doğu sanatı, klasik sanat, Yunan Roma sanatı; romantik sanat, Hıristiyan sanatı) içinde, mutlak tinin figürasyonu, mutlak kendinde tinin ve idealin sezgisi ve sunuluşu” olarak sunar.”
Sayfa 117Kitabı okudu
Sanat
“Hegel, doğayı güzelin pradigması gibi gören basmakalıp düşünceyi reddeder; sanatın amacı “doğanın taklit edilmesi” değildir. (…) Sistem egemen estetiğe karşı bu içgüdüsel tepkiye spekülatif bir temel verir. Sanata doğayı taklit amacı yüklemek, ona tinsel olmayan bir pradigma vermektir. Bu ada layık tek şey olan sanatsal güzel “fikrin duyulur görünümüdür”. Bununla birlikte, doğa “öteki-varlığında fikirdir”; dolayısıyla, taklit edilecek bir model oluşturamaz. Sanat doğayı yansıttığında bile “tinsel olarak” yapar bunu: bu yansıtma kesinlikle doğanın bir kopyası (gerçekleştirilemeyen) değildir, onun transfigürasyonudur.”
Sayfa 117Kitabı okudu
“Söz konusu olanın dünyaya bir anlam vermek olmadığını, ondaki rasyonaliteyi tanımak olduğunu (sözgelimi hukukun ebedi kuralları içinde), kendinden çıkarak “aklın tin olduğunu” kendisinin bildiğini anladığında, gerçekten de, “tüm gerçeklik olma kesinliği doğruluğa yükselir ve bu gerçek, kendisinin, dünyasının ve kendisi olarak dünyanın bilincindedir.” s. 66-67
"Onu doğanın güzellikleri değil, insanlar, tarihsel olgular, tarih ilgilendirir."
Dost Kitabevi