Jean-Louis Fournier / Dul
Yazarla tanışma kitabım oldu #Dul . Kaleminin akıcılığını ve yazım tarzını çok sevdim. Kısa, öz ve etkileyici bir eser. Bu kitabı okumaya başlamamın sebebi, tanıtım yazısının dikkatimi çekmesiydi. “Artık dulum! 12 Kasım günü Sylvie öldü. Çok üzücü. Bu sene indirimli satışlara birlikte gidemeyeceğiz.”
Kırk yıllık evliliklerinden sonra eşinin ölümünden çok etkilenen yazar, hayata tek başına devam etmesinin ağırlığıyla, ikisini anlatan bu kitabı yazıyor. Eşi hayattayken söyleyemediklerini dile getiriyor. Anılarını paylaşıyor. Kitabı okurken o anılarda kayboluyor, bazen gülüyor, bazen de gözyaşlarına boğuluyorsunuz. Yazarın tek başınayken yaşama çabası beni her satırda çok duygulandırdı. Özellikle ölmüş eşinin yarım kalan kitabını kaldığı yerden okuması son damla oldu benim için. Bir veda daha etkileyici nasıl kaleme alınır, inanın bilmiyorum. Sevginin kutsallığına inanan inanmayan herkes okumalı bence. Bu kitap sevgiye olan bakış açınızı değiştirecektir.
İyi bir hatıra, iyi bir şarap gibidir, yalnız içmemek gerekir.
Bana inanıyordu, onun sayesinde ben de kendime inanmaya başladım. O dönem neredeyse bir hiçtim, şimdiyse neredeyse bir şeyim.
Birilerinin mutsuzluğu diğerlerinin mutluluğudur demeyeceğim ama mutsuzlar arasında konuşacak daha fazla şey olduğuna inanıyorum. Mutlu insan yabancılaşıyor.
Keyifli okumalar…
