Jeffery Deaver

Bilenler bilir, yabancı dille eğitim veren kurumlarda genelde bir seviyede “American Short Stories”, “Modern Short Stories” tarzı kitaplar okutulur. Öyküler -ingilizcesiyle “Short Story”ler- aslında Amerikan edebiyatının ve dolayısıyla bir dönem dünya edebiyatının belkemiğini oluşturmuşlardır. Rip Van Winkle, 39 Basamak ya da Walter Mitty hep o yıllardan aklımda kalan hikayeler. Tabii bir dönem diyorum, son yıllarda böyle öykü derlemelerini bulmak fazla mümkün olmuyor. Yeni basımlarda bile 1800 ile 1900’lü yılların başlarındaki öykücülerin o bildik klasiklerini okuyabiliyoruz genelde. Öykücülük eskide kalmış başka bir mücevher sanki.

Peki üstünde koskoca kırmızı fontlarla Neil Gaiman yazan bu kitap bu derleme öykü olayının neresinde? Topladığı bu, bazıları ülkemizde de çok iyi bilinen, güruhla ne yapmaya çalışmış bu edebiyatın mega starı? Para kazanmak mı tek amaç?

Bilemeyiz elbette:) Kendisi öyle demiyor tabii, bilinen bir derlemeci ve öykü yazarı olan Al Sarrantonio ile birlikte yıllardır özlemini duydukları bir şeylere girişmişler önsözünde belirttiklerine bakılırsa; iyi yazılmış merak uyandıran öyküler okumak ve okutmak. Bunun için tanıdıkları yazarlara haber salmışlar ve okuyucuya “Peki, sonra ne olmuş?” sorusunu sordurabilecek öyküleri beklediklerini söylemişler. BU meydan okumayı kabul eden roman/öykü yazarları zaten kitabın künyesinde mevcut. Aralarında Chuck Plahniuk, Peter Straub, Joyce Carol Oates, Jodi Picaoult, Michael Moorcock ve tabii Neil Gaiman’ın da bulunduğu 27 yazar künyede yazdığı gibi “Bize daha önce bin kez gördüğümüz bir şeyi sanki ilk kez görüyormuşuz gibi sunacak o büyülü̈ ışığa sahip öykülerini” bize sunuyor. Sunuyor da ne oluyor, geçekten soruyor muyuz Neil Gaiman’ın istediği gibi o kritik soruyu?

Kendi adıma konuşursam kitabı okurken bir kere bile sıkılmadım. Öykülerin hemen hepsi insanı bir yerinden yakalamayı başarıyor. Fantastik hikayeler var, korku hikayeleri, polisiye hikayeler, sürrealist hikayeler, durum hikayeleri, kadın hikayeleri, ironik hikayeler. Uzun hikayeler var, kısa hikayeler var, umut veren hikayeler var, umutsuzluğa sevk eden hikayeler var. Merak var ama hepsinde. İki üç hikaye dışında hiçbiri hayal kırıklığına uğratmadı beni açıkçası.

Tüm hikayelere girip girmemek konusunda kararsız kaldım, ama zaten bu kitabı alan olursa – hala satılıyorsa eğer- tüm öyküleri okuyacağını düşünüyorum, bu yeni masallardaki (Kitabın orijinal ismine gönderme:) Yine de Kan (Roddy Doyle ), Fosil Suretler (Joyce Carol Oates) , Siyah Dağlarda Bir Mağaradır Hakikat (Neil Gaiman), Yıldızlar Kayıyor (Michael Marshall Smith), Juvenal Nyx (Walter Mosley), Ağırlıklar ve Ölçüler (Jodi Picaoult), Yakala ve Bırak (Lawrence Block), Geçmiş Başlasın Atık (Jonathan Carroll), Terapist (Jeffery Deaver), Paralel Çizgiler (Tim Powers), Burun Tarikatı (Al Sarrantonio), Merdivencinin Oğlu (Joe Hill) bence öne çıkanlardan.

Çoğunu söylemişim zaten, umarım okumak isteyenler kitabın baskısını bulabilir. Hikayeyle kalın.

26 yazarın yazdığı bir kitap ve her yazarın kendine özgü farklı yazım şeklinin olduğunu bu kitapta çok daha iyi anlıyorsunuz. Usta yazarlar ve süper hikaye ama daldan dala atlar gibiydi. 26 yazar olduğu söylenmese belki de farketmeyecektik farklı tonları bilemiyorum. Genel olarak ortalamanın üstünde diyebilirim

SEN UYUYABİLİRSİN AMA VİCDANIN ASLA!
26 yazarın beraber yazdığı fakat başlıklar olmazsa kesinlikle fark edilmiycek bir kitap. Kurgu ve geçişler muhteşem. Ayrıca bu kitaptan gelen ( yazarların parası dışındaki ) tüm para kanser vakıflarına bağışlanıyor. Kessinlikle herkesin kitaplığında olması gereken, herkesin okuması gereken bir kitap. Şiddetle tavsiye ederim.

Ve ben bunu Tess Geritsen 'la tanıdım :-))

Yirmi altı yazarın bir araya gelip bir roman yazması bir kişinin roman yazmasından kat kat daha zor ama bu yazarlar zoru başarmış ve akıcı bir roman ortaya koymuşlar. Ayrıca bu kitabı önemli kılan diğer noktada yazarlara yapılan ödemelerin dışında elde edilen karın tamamı Lösemili kişilere hizmet veren bir vakfa bağışlaması, güzel amaç ve özgeri ile hazırlanmış hoş bir roman.

Gayet sürükleyici. Olaylar insanı sadece düşündürmekle kalmıyor aynı zamanda zihninde canlandırmayada zorluyor. Ve hayalet denen o adam çok sinir bozucu. Resmen kitabi okurken tribe girdim bi an paçayı yırtacak sandım ama yırtmadı. Fazla spoiler vermeyim. Okumanızı tavsiye ederim. Gerçekten çok hoş bir polisiye roman.

3 kişi bir araya gelip aynı konu hakkında düzgün bir şekilde derdini anlatamazken, polisiye dünyasının en başarılı 26 ismi bir araya gelerek, devamlılık konusunda gerçekten çok başarılı bir kitap ortaya çıkartıyor. "uyum" dedikleri bu olsa gerek.

Puanım aslında 5'ti ancak gelirinin bağış olarak kullanılacak olması takdire değer.

26 yazar bir araya gelip, bir kitabı nasıl yazabilir ki? Kitabın kapağını ilk gördüğümde ve sonrasında bu soru zihnime takıldı ve okuyup görmek istedim. İki yazarın bile ortak kitap çıkarması bana hep şaşırtıcı gelmiştir, bir kitap sadece bir yazara ve onun düşünce dünyasına ait gibi hissederim hep.

"İnsanın hayatta yalnızca tek bir şansı olurdu ve kendisine sunulan bu şansa dört elle sarılması gerekirdi."

Kitabı dışı ile yargılayacak olursak, kitaptan etkileyici bir polisiye çıkabileceğini düşünmüyordum ama yazarların arasında kitaplarını severek okuduğum kişiler de olunca merakım arttı. Her yazar ayrı bir bölüm yazmış ve hepsi bir araya gelince hikaye de kopukluk olmuyor, bu yönden takdire değer bir iş çıkmış. Özele inecek olursak;

"Her şeyden uzaklaşmak ve olanları unutmak için çok çaba sarf ettim ama aslında hiçbir zaman unutmuyorsunuz, sadece yaralarınızın üzerini bir doku kaplıyor ve hayatınıza devam ediyorsunuz."

Kitabın konusu ve ilerleyişi fena değildi, her karakterin penceresinden olayı okumak ve çeşitli açılardan bakmak kitaba yakışmıştı. Kitabın sonuna kadar da bir gizem hakimdi, bu da sizi hikayenin içinde tutmak için iyi bir sebep. Ancak kitapta her şey ortalama seviyede idi, cinayet ve plan güzel ama şaşırtıcı olmaktan yoksun, yazar üslupları ise birbirinden farklı olduğu için bölüm geçişleri ya da aynı karakteri farklı yazarlardan okumak kitaptaki bütünlüğü zedeliyor.

"Hayattaki hiçbir şey basit değildir."

Genel olarak değerlendirecek olursam, ben 26 yazarın çalışmasından daha iyi bir sonuç beklerdim, bir polisiye roman olarak tatmin edici bulmadım. Ancak konu bütünlüğünün sağlanması ve kitabın akıcı bir şekilde yazılmış olması da sıkılmadan bitirmenizi sağlıyor. Kitaba kötü diyemesem de iyi diyemem, okusanız da okumasanız da bir şey kaybetmeyeceğiniz kitaplardan. Şuna da değinmek isterim ki, kitabın (yazarlara ödenen para dışında) gelirin Lösemi & Lenfoma Vakfı'na bağışlanacak olmasından çok hoşlandım.

Öncelikle çok ciddi zekice yazılmış bir kitap. Hayran kaldım gerçekten. Katili biliyorsunuz daha ilk sayfadan, gerçekten birinci sayfa, ama tuhaftir ki okuyorsunuz ve merakla birlikte. Bu adamlar ne yapıyor diye düşünüyorsunuz. Yani kitap icine fazlasiyla cekiyor. Kisacasi BAYILDIM !
Bu kitabı bana çok sevdiğim bir öğretmenim ödünç verdi... beni bu kitapla tanıştırdı. Kendisine çok teşekkür ediyorum gerçekten 🤗‍️.
Herkese iyi okumalar :)

Deha olan bir katil ve zekası ile onu avlamaya çalışan bir dedektif.Kedi fare oyununda aklınıza gelmeyecek tuzaklar ve ip uçları bırakılsa da katil hep bir adım önde...Müthiş bir kurgu soluksuz okudum.Tavsiye ederim...

Usta ellerden çıkmış harika bir cinayet romanıydı.
Çok fazla polisiye gerilim okuduğumdan mıdır bilemem ancak kısmen kitabın sonunu tahmin etmiştim.
Kitapta cinayetten daha çok dikkatimi çeken bir konu vardı. İşte tam olarak şu cümle; “...Rosemary ona daha fazlasını verdikçe, Christopher ondan daha çok nefret etmeye başlamıştı.” Aslında çok şey anlatıyor. Ne kadar kendimizden verirsek o kadar eksiliyor, azalıyor ve değersizleşiyoruz. Ölmeyi hak edecek kadar. En azından bu ölmeyi hak etmek meselesi Christopher’ın düşüncesi.

Polisiye/Gerilim kitaplarında hep bir favori dedektifim olmuştur. Jon Nunn. 10 sene boyunca bu olayın peşini bırakmayan adam ve içini kemiren soru: Bu idam haksız yere miydi?

Keyifli okumalar. :)