Bir kitabı hakkıyla incelemenin ciddi bir iş olduğunu düşünüyorum. Kitabın arka kapak yazısının burada aynen yazılmasının da bir "inceleme" olduğuna inanmıyorum.
O yüzden benim yaptığım bir inceleme değil kesinlikle. Sadece bir duygudaşlık (bir kitaptan bana geçen ve benden de başkalarına aktarılmasını umduğum duyguların yorumu)
Finch, herkesin "ucube" olarak gördüğü biridir. Ama o bu durumu "benim normalim" olarak ifade eder. Onu okurken delilik ve dahilik arasındaki o ince çizgideydim hep.
Violet, ablasının ölümüyle kendi kutusuna kapanan ama bu kutunun kapağını doğru bir şekilde aralamayı bilenlere karşı içten gülümseyen bir karakterdir.
Finch ve Violet'in aile yapıları ile karakterlerin kurgu gelişimleri arasında bağ kurabiliyorsunuz.
Kitapta, farklı yazarlardan yapılan alıntıları çok sevdim.
Duygu ve düşünceleri bir kağıda yazıp duvara yapıştırma hatta onlardan bir şarkı besteleme düşüncesi beni mest etti.
Sonunu ve çok ağlayacağımı bile bile okumaya devam ettim. Tıpkı hayat gibi...
Hepinizin " dört dörtlük günleri" olması dileğiyle...
#cevizyorumluyor #hayatınkıyısında #allthebrightplaces #jenniferniven
Merhabalar Ceviz'in halkı. Herkesin okuduğu, netflixte film olan kitabı sonunda okudum. Filmini sevmeyip yarım bırakmıştım ama kitabı olsukça güzel
Theodore Finch intihar etmek için okulun çan kulesine çıktığında intihar edecek başka biriyle karşılaşır. Okulun popüler kızı
[Gün içinde beni kaç kere ağlattı bilmiyorum, sürekli durup sindirip öyle devam etmem gerekti...]
Theodore Finch ve Violet okullarının çan kulesinin tepesinde karşılaşan iki liseli. İkisinin de hayatlarındaki ciddi zorluklardan dolayı psikolojik sorunları var ve kuleye çıkma sebepleri de, aynı... (Kitapta kuleye çıktıkları o günden için Finch,
Kitabı bitirdim ve ne diyeceğimi bilemiyorum. Adı üstünde bir 'inceleme' olması için öncelikle biraz kitabı tanıtacağım, çünkü Tanrı şahit okumanızı epey istiyorum, sonra spoiler da olabilecek bir şekilde kişisel duygularımı açıklamak istiyorum.
Kitapta iki gencimiz var; birisi çokça intihara meyilli, kendi kafasında yaşayan, garip ve
Ah! Nereden başlamalıyım bilemiyorum. Beni derinden sarsan bir kitap oldu. Çok kırgın bir kitaptı. Kitabın kapağını kapattığımda müthiş bir boşluk hissettim. Kitabın o can alıcı yerini okulun kütüphanesinde okuyordum ve ağlamamak için yanaklarımı dişledim. Keşke kitabı baştan sona unutsam ve tekrar tekrar okusam. Gerçekten de buraya ne yazarsam yazayım boş ve anlamsız kalacak. Böylesine Mükemmel bir kitabı okuduğum için kendimi seçilmiş kişi gibi hissediyorum. İyi ki bu kitabı okudum ve kitabı okuduğum süre hayatımda geçirdiğim en iyi zaman olabilir. Sadece OKUYUN! emin olun ki okumadıysanız çok şey kaybediyorsunuz!
bu kitap hakkında gerçekten ama gerçekten saatlerce konuşabilirim
çok fazla şey anlattı bana hayatın görmediğimiz kısımlarının yordugunu, gerçekten de insanların ufak bir şeyinden nasıl etkilendigimizi
sonunu zaten biliyordum ilk başta filmini izlemistim, filmden daha da farklı daha da güzeldi ilerleyişini burda daha da beğendim. (spoiler )
kalbimi kıran şey de kızın oğlanın hastalığını öğrenmemesi, özellikle yazarın da sevdiği çocuğu böyle kaybetmesi ve aynı şekilde onunda şarkı yazması kalbimi acitti
