#okudumbitti
#JonasHassenKhemiri
#KardeşlerimiArıyorum
#116sayfa
#EkimAyı11ciKitap
Selam. Yazardan okuduğum ilk eser oldu Kardeşlerimi arıyorum. 15 ayrı ödül almış bu eser. Okumaya başladığınız ilk an biraz aklınız karışabilir çünkü kitapta normal diyaloglar arasına serpiştirilmiş iç sesler eşliğinde okuyacaksınız kitabı. Kafa karışıklığına neden olan bu iç sesleri anlamamız için hiçbir noktalama işareti kullanılmamış olması. O kısmı oturttuktan sonrası enfesti.
Kitabın konusuyla ilgili şu kadarını söyleyeceğim. Stockholm'de bombalı bir araç patlatılır. Ve bundan sonrası Avrupa'da olağan şüpheli olarak kabul edilen Ortadoğulu ve Afrikalı göçmenlerin endişe, korku ve paranoya ile verdikleri iç savaşa tanıklık ediyorsunuz. Etkileyici bir eser. Zaten alıntılardan da anlaşılacaktır sanırım bu.
"Öfkeye kapılıp kalmak, korlaşmış bir kömürü birine fırlatmak için avuçlamak gibidir:Sen yanarsın"
"Huzur veren tek bir kelime, bin tane boş sözcükten daha iyidir"
"Dün tarihtir, gelecek muammadır, ancak bugün bir armağandır" Harika değil mi?
"Hayat devam ediyordu işte, her şey her zamanki gibiydi. Yanan araba kaldırılmış, kaldırımlar yıkanmıştı. İnsanlar kahve içiyor, acıbadem kurabiyeleri ısmarlıyor, etrafı seyrediyorlardı" bir ekleme yapmadan geçemiycem bu alıntıya. Şöyle ki olayın üzerinden daha 24 saat geçmemişti bile...