Hakkında
Jonathan Silvertown Edinburgh Üniversitesi, Evrimsel Biyoloji Enstitüsü’nde profesördür. Ekoloji ve evrim üzerine çalışmalar yürüten Silvertown’un kitapları arasında The Long and Short of It, Demons in Eden, Plant Population Biology, More Than the Parts: Biology and Politics ve Fragile Web: What Next for Nature? yer alır.
Unvan:
Akademisyen, Yazar
Doğum:
24 Mart 1954
Okurlar
3 okur beğendi.
182 okur okudu.
12 okur okuyor.
210 okur okuyacak.
6 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
(...) yapılan deneyler kendilerine seçenek sunulduğunda büyük insansı maymunların pişmiş yemekleri çiğ yiyeceklere tercih ettiğini ortaya koymuştur. Psikolog Penny Patterson çarpıcı bir araştırma kapsamında Koko adında bir gorili yetiştirmiş ve ona kendisiyle iletişim kurmasını öğretmiştir. Patterson Primatolog Richard Wrangham’a, Koko’ya ne tür yiyecekleri tercih ettiğini sorduğunda neler olduğunu anlatmıştır: “Video kaydı yaptığım sırada Koko’ya (sol elimi göstererek) sebzeleri pişmiş olarak mı yoksa (sağ elime işaret ederek) çiğ olarak mı yemeyi sevdiğini sordum. Cevap olarak (pişmiş sevdiğini belirtmek için) sol elime dokundu. Daha sonra ona niçin pişmiş sebzeleri daha çok sevdiğini sordum. Bunu sorarken bir elim, ‘tadı daha iyi,’ diğer elimse ‘yemesi daha kolay,’ seçeneklerini temsil ediyordu. Koko bu soruya ‘tadı daha iyi’ seçeneğini tercih ederek cevap verdi.”
Biz Afrika kökenli bir türüz. Charles Darwin, henüz fosil bulgular elde edilmemişken yalnızca diğer büyük insansı maymunların -şempanzelerin ve gorillerin- Afrika kökenli olduğu gerçeğine dayanarak bu sonuca varmıştır. Günümüzde hem türümüzün Afrika kökenli olduğuna işaret eden bol miktarda fosil bulguya sahibiz hem de evrimleşme sürecimizin DNA’mızdan okunabilen tarihi bu görüşü desteklemektedir.
(...) insanlar yemek pişiren hayvanlar olduğuna göre, sorulması gereken en bariz soru şudur: Bu alışkanlığımız nasıl ve ne zaman evrimleşti? Büyük insansı maymun kuzenlerimiz temelde vejetaryendir ve ağırlıklı olarak yapraklarla ve meyvelerle beslenir. Goriller yalnızca bitkilerle beslenir, ama şempanzeler fırsat bulduklarında diğer hayvanları yakalayıp yiyebilir ancak bu fırsatçı bir davranıştır ve şempanzeler de ağırlıklı olarak meyve yiyerek beslenir. Şempanzeler, bunu yapabilecek kadar zeki oldukları ileri sürülmüş olsa da, yemek pişiremezler.Şempanzelerle ortak atalarımız da vejetaryen olmalıydı, dolayısıyla et yiyen ve yemek pişiren biz insanlar, vejetaryen, hatta vegan bir nesilden evrimleştik.
Kısa bir süre öncesine kadar taş aletlerin üretilmesinin yalnızca insanlara özgü bir beceri olduğuna, Hotno öncesi tüm homininlerin tek becerilerinin uygun şekilli taşlar kullanarak kemik kırmak olduğuna ve ölü hayvanların etlerini kazıdıklarına inanılıyordu. Ancak 2015’te, Kenya’nın Batı Turkana bölgesinde keşfedilen bir paleoarkeolojik sahada 3,3 milyon yıl önce, ilk Homo türünün ortaya çıkmasından en az 500 bin yıl öncesinde üretilmiş taş aletler bulunmuştur. Doğu Afrika’nın farklı bir bölgesinde, Etiyopya’da yaşayan homininler 2,5 milyon yıl önce büyük hayvanları temizleyip filetolarını çıkarıyordu, belki de parçalara ayırıp derilerini yüzüyordu. Hayvanların taş aletlerle kesildiğine işaret eden bu antik kalıntılar bir araya geldiğinde, et yeme alışkanlığının yalnızca 200 bin yıl önce evrimleşmiş kendi türümüz Homo sapiens\tn çok daha öncesine, ilk insan türünün (Homo) Australopithecus’tan evrimleşmesinden bile önceki bir zamana, yaklaşık 2,8 milyon yıl öncesine dayandığı görülmektedir. Dolayısıyla insanlar antik çağlardan beri et yiyen hepçil canlılardır ve Homo cinsine ait en eski akrabalarımız da etraflarındaki hayvanları sanki hayatta kalmaları buna bağlıymış gibi büyük bir hevesle kesip yemiştir.
Olgun meyvelerin olduğu yerlerde maya, mayanın olduğu yerlerdeyse alkol vardır.
Sayfa 194 - Kolektif KitapKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
