Böylece, paranın kullanılması, dolaylı olarak, bireylerin içinde yer alabilecekleri grupların miktarında büyük bir artışı mümkün kılacaktır; para, bu yüzden, toplumsal farklılaşmanın ardındaki temel bir itici güçtür.
Bireyin kendi tüm insani kapasitelerini geliştirme fırsatına muhtemelen işbirliğine dayalı bir toplumdan ziyade rekabetçi bir toplumdan ziyade rekabetçi bir toplumda sahip oldukları sonucuna varır
Rousseau ve Tocqueville'nin de vurguladığı gibi, kültürel kısıtlamalar olmadığında bireysel özlemler artar ve -yaklastıkça uzaklaşan hedeflere ulaşmaya çalışan- bireyler için sürekli ıstırap kaynağı oluşturur.