Hakkında
Unvan:
Venedikli diplomat, tüccar, kaşif ve gezi yazarı
Doğum:
Venedik, İtalya, 1413
Ölüm:
Venedik, İtalya, 1494
Okurlar
36 okur okudu.
1 okur okuyor.
19 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Seyahat
Şimdi söyleyeceğim manzarayı birinin görmüş olacağından veya buna inanacağından ümitli değilim. Çünkü bu kadar insan nasıl oluyor da bütün günlerini yolculukla geçiriyor, yiyeceklerini nereden getiriyorlar ve öteberilerini nereden temin ediyorlar diye ne kadar çok soruyorlar. Onların yaşantısına tanık olmuş biri olarak ben bu sorulara şöyle cevap veriyorum: Yaklaşık olarak şubat ayında ordunun her tarafında, çiftçilikle uğraşan herkesin mart ayında filan yerde ekin ekmek için hazır olmaları, o ayın belli bir gününde herkesin o yere gitmeleri gerektiği ilân ediliyor. Emir ilân edilince, ekip biçme işiyle meşgul olanlar, hazırlanıp diğerleriyle uyum halinde tohumlarını, ihtiyaç duydukları hayvanlarını, davarlarını, kadınlarını ve çocuklarını ya da onlardan bazılarını at arabalarına yüklüyorlar. Daha sonra, belirlenen mahale gidiyorlar. Burası, genellikle, çadırlarını kurdukları yerden iki günlük yol mesafesinden daha uzak değil. Orayı ekip işlerini bitirene kadar kalıyorlar. Ondan sonra orduya geri dönüyorlar.
Sayfa 42 - Çamlıca Basım YayımKitabı okudu
Yunanlıların paraya beyaz anlamına gelen ''Aspri'' dedikleri gibi, Türkler de beyaz anlamına gelen ''Akçe'' derler. Venedikliler geçmişte ve günümüzde paranın bir çeşidine Bianche derler; İspanya'da da Bianche denilen bir para vardır. Öyle görünüyor ki bu isimlendirme -bir kelimenin sadece belli bir anlamda söylenmesi- birkaç milletin dilinde var.
Sayfa 55Kitabı okudu
İmparator, halkına bir annenin çocuklarına davrandığı gibi davranıyor. Çocuğunu oyuna gönderip onu gözetleyen anne gibi imparator da çiftçilerle kendi arasındaki mesafenin dört günlük yol mesafesine ulaşmasına izin vermiyor. Daima, uzaktan-yakından çiftçilerin ekinlerini gözetliyor. Ekin biçme zamanı erişince ordu ile oraya gitmiyor ama ekin ekenleri ve onları satın almak isteyen kişileri at arabalarıyla, öküzlerle, develerle veya işe yarayan başka şeylerle tarlaya gönderiyor.
Sayfa 49 - 1436-1452Kitabı okudu
Silifke Kalesi
Burası tepenin üzerinde yer alıyor ve büyük şehrin her tarafı görünüyor. Bu kapıları demirden yapmışlar, tahta kullanmamışlar. Kapılar 50 ayak yüksekliğinde, genişliği ise bunun yarısıdır. Oldukça müstahkem ve kalın olan bu kapıların imalatına ve parlatılmasına öyle bir çaba göstermişler ki sanki demirden değil de gümüştendirler. Surları çok sağlam olup gözcülerle dolu olup, yeterince sağlam ve kuvvetli yaptıklarından surlardan yukarı çıkılamaz; duvarların dışına toprak dökülmesi ise düşmanın yakınlaşmasını bütünüyle önlüyor. Bu dairenin içinde burçlarla dolu duvarlarıyla Silifke kalesi yer alıyor.
Sayfa 79 - Mersin'in Silifke ilçesinde yer alan bu tarihî yapı, günümüze kadar gelmiştir.Kitabı okudu
Bazı insanlar bir diğerinden ayrılınca, bir daha asla onlarla karşılaşmayacağını düşünürler ve dostluk sözünü kolayca unuturlar. Dostluk için gerekli olan âdetleri ve gelenekleri yerine getirmezler. Bu tasavvurun hatalı olduğu tecrübe edilmiştir. Çünkü dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur.
Sayfa 51Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
