Joseph Silk Sözleri ve Alıntıları
Joseph Silk sözleri ve alıntılarını, Joseph Silk kitap alıntılarını, Joseph Silk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Evrenin evrimi, kinetik ve potansiyel enerjiler arasındaki duyarlı denge tarafından yönetilir. Kinetik enerji üstün gelirse, evren sonsuza kadar genişler; potansiyel enerji üstün gelirse tekrar çökmeye mahkumdur. Her şey, yoğunluğun kritik bir değerden küçük olup olmamasına bağlıdır ki eğer durum böyle ise savaşı kinetik enerji; tersinin geçerli olması durumunda ise potansiyel enerji kazanır.
Sayfa 120 - Evrenin YoğunluğuKitabı okudu
“Evrenin sınır şartı, hiçbir sınır bulunmamasıdır.” Evren kendini içerir ve kendi dışındaki hiçbir şeyden etkilenmez. Yaratılamaz ve yok edilemez. Yalnızca olur.
Eğri Uzay ve Genel Görelilik
Eğer güneşin yakınında bir üçgen çizersek iç açıları toplamı 180 dereceden milyonda bir oranında büyük olur.
Sayfa 123Kitabı okudu
Diğer bilim dallarından farklı olarak, incelenebilecek yalnızca tek bir evren olduğundan kozmoloji eşsizdir. Parametrelerden birini eğip bükerek, bir diğerini hokkabazlıkla değiştirerek üzerinde deney yapabileceğimiz bir başka sistem elde edemeyiz. Karşılaştırma yapacak bir başka evren olmadığından, evrenimizin ne kadar eşsiz olduğunu bilemeyiz. Evren, gözlenen ve gözlenebilecek her şeyi temsil ettiğinden başka bir evreni çok az bir süreyle de olsa görebilme umudumuz yoktur
Sonsuz sayıda odası olup hepsi de dolu olan bir otel düşünelim. Bu otelde sonsuz sayıda müşteri ağırlanabilir. Her müşteriye yanındaki odaya geçmesini rica ederiz, böylece ilk oda boşalır. Otelin oda sayısı sonsuz olduğundan her müşterinin geçebileceği bir yan oda bulunacaktır. Belli yoğunlukta madde için sonsuz hacimde barındırdığından, açık evrenin kütlesi sonsuzdur.
İnan ki hiç farketmez
Acaba evrenin sonu ateşle mi yoksa buzla mı gelecek? Büyük patlamanın sonu ,büyük ufalanma ya da büyük donma olabilir. Her şey evrenin yoğunluğunun kritik yoğunluktan büyük mü yoksa küçük mü olduğuna bağlı. Maddenin yalnızca yaşayan bölümünü görebildiğimizden yoğunluğu ölçmek son derece zordur. Bununla birlikte, evrenin geleceğini tahmin edebilmenin bir yolu daha vardır: geometrisini gözlemek.
Evrenin çok erken dönemlerinde enerjiler parçacıkların boşluktan, kendiliklerinden yaratılmasına yetecek ölçüde yüksek olabilir. Hatta parçacıkların yaratılması yeterince erken gerçekleşmişse, evrenin de yoktan yaratıldığı düşünülebilir. Aslında böyle bir boşluk içinde sonsuz uzunlukta bir zaman beklenilebilir. Sonunda kendiliğinden oluşan bir kuantum dalgalanmasının evrenin ortaya çıkmasına yol açtığı teorik olarak düşünülebilir.
Sayfa 86 - Parçacıklar ve DalgalarKitabı okudu
üstadın olmadığı masa yok
Edgar Allan Poe 1848 yılında " eğer yıldızlar sonsuz sayıda olsaydı,gökyüzünün her noktasının aynı parlaklıkta olması gerekirdi" diye yazdığında bu paradoksun tümüyle farkındaydı.Poe sonlu evreni kabul ediyordu.
Yıldızlardaki karbon üretimi yaşamın sırrıdır: vücutlarımızda bulunan karbon, milyarlarca yıl önce, şu anda çoktan ölmüş bulunan kırmızı dev yıldızların içinde üçlü alfa süreci ile oluşmuştur.
Sayfa 21 - yıldızların yaşlanmasıKitabı okudu
Evrenin evrimi, kinetik ve potansiyel enerjiler arasındaki duyarlı denge tarafından yönetilir. Kinetik enerji üstün gelirse, evren sonsuza kadar genişler; potansiyel enerji üstün gelirse tekrar çökmeye mahkumdur. Her şey, yoğunluğun kritik bir değerden küçük olup olmamasına bağlıdır ki eğer durum böyle ise savaşı kinetik enerji; tersinin geçerli olması durumunda ise potansiyel enerji kazanır.
Bazı önde gelen kozmoloji uzmanları kozmoloji teorisini kurarken herhangi bir ilahi varlığın yardımına ihtiyaç duymamışlardır. Bunun için uygun olan yollardan biri zamanının kendisinin de büyük patlamayla birlikte yaratıldığını öne sürmektir. Bu, aslında çok köktenci bir fikir değildir. Aziz Augustine beşinci yüzyılda şöyle yazmıştır: "Dünya ve zamanın tek bir başlangıcı vardır. Dünya, zamanın içinde yaratılmadı, zamanla aynı anda yaratıldı" Fizikçi Steven Weinberg'e göre bu, oldukça erken farkeclilmiş bir kavramdı: "Bir başlangıcın olması en azından mantıksal açıdan mümkündür. Bu andan önce ise zamanın da herhangi bir anlamı yoktur." Bununla birlikte matematiksel fizikçi Stephen Hawking'in işaret ettiği gibi, zamanın ve uzayın başlangıcı gibi kavramların, gelişmekte olan Kuantum kütleçekimi teorisinden sonra tanımlanması daha uygun olur. Bu durumda, "Uzay-zamanın herhangi bir sınırı yoktur ve bu nedenle sınırdaki davranışları incelemek gereksizdir."
Kozmik agnostisizmin en güzel ifadesi 1920 yılında gene Arthur Eddington' dan gelmiştir: "Bilim gidebildiği yere kadar ilerlediğinde, aklın doğaya vermesi gerektiğinden fazlasını doğadan aldığını anladık. Bilinmeyenin kıyılarında acayip ayak izleri bulduk. Bu ayak izlerinin kökenini açıklayabilmek için birbiri ardı sıra sağlam teoriler kurduk. Ve sonunda bu ayak izini bırakan canlıyı yeniden üretmeyi başardık. O da ne? Bu iz bize aitti!"
Bilim yasalarının çöktüğü hiçbir tekillik yoktur, bu nedenle de sınır şartlarını koymak için Tanrının yardımına ya da yeni yasalara gerek duyulacak uzay-zamanın hiçbir sınırı bulunmaz. Şöyle de denebilir: "Evrenin sınır şartı, hiçbir sınır bulunmamasıdır." Evren kendini içerir ve kendi dışındaki hiçbir şeyden etkilenmez. Yaratılamaz ve yok edilemez. Yalnızca olur. Bir başka deyişle, her zaman böyle olduğu için şu anda da böyledir.
Kozmoloji biliminin her zaman büyüleyici yanlarından biri, insanların- kozmolojiyle amatör olsun profesyonel olsun ilgilenen herkesin- evrendeki yerimiz/evrenin yaratılışı ve varlığı ve hatta Tanrının varlığı gibi konulardaki soruları yanıtlama potansiyeline sahip olduğunu düşünmesidir. Büyük patlama destanının astronomlar, matematikçiler ve fizikçiler kadar teologların ve felsefecilerin de ilgilerini uyandırması hiçbir şekilde raslantısal değildir.
Edgar Allan Poe 1848 yılında " eğer yıldızlar sonsuz sayıda olsaydı,gökyüzünün her noktasının aynı parlaklıkta olması gerekirdi" diye yazdığında bu paradoksun tümüyle farkındaydı.Poe sonlu evreni kabul ediyordu.