Bir serinin daha sonuna geldik. Seride 1800 lü yıllarında geçen Bridgerton ailesinin hikayesini okuyoruz. 8 kardeş ve her kitap bir kardeşin hikayesini anlatıyor.
Seri 4.kitaptan sonra Leydi Whistledown cemiyet gazetesini bıraktığından olsa gerek dinamiğini kaybetmişti. Ama son kitapla yazar bunu tekrardan yakalamayı başarmış.
Kitap Gregory'nin klisede düğünü basıp geline evlenme teklif etmesiyle başlıyor. Daha sonra 2 ay öncesine gidip olayların nasıl geliştiğini okuyoruz.
Gregory her zaman gerçek aşkı bulduğunda onu ilk görüşte anlayacağına inanan bir adam. Hermione'ni gördüğünde de tam olarak bu gerçekleşir. Fakat bir sorun var ki Hermione da başka birisine aşıktır. Arkadaşı için doğru eşin Gregory olduğunu düşünen Lucy de Hermione'nin kalbini çalması için ona yardım teklifinde bulunur. Öngöremediği şeyse kendi kalbinin çalınacağı.. Lucy'nin zaten nişanlı olması ve bu nişanı bozarsa ailesini nasıl bir felaket beklediği ise işleri çıkmaza sürükler..
Hikaye başlarda yazar kendi kitabından kopya çekmiş gibi sanki fazla "En çok beni sev" havası veriyordu. Lucy de Kate gibi başka birinin güzelliğinin gölgesinde kalmış karakter, Gregory ise Anthony'nin aksine gerçek bir centilmendi. Gregory'nin değişimini okumaksa ayrıca keyifliydi.
Son olarak düğününde kaos çıkan damadın tavrı :D neyse çok fazla spoi vermeden..
Türü sevenler için okuması keyifli, ters köşeleriyle şaşırtan, temposu yüksek bir historical romance. · ⋆
Biz EvleniyoruzJulia Quinn · Epsilon Yayınları · 2019605 okunma
Seride Colin'den sonra en sevdiğim kardeş Eloise'di ve kesinlikle Eloise daha güzel bir hikaye hakediyordu. Kitapta sadece ikizlerin artık gerçek bir aileye sahip olacakları için mutluyum. Sör Phillip ne kadar çabalasam da asla empati kuramadığım bir karakter çocukken babasından şiddet gördüğü için babasına dönüşmemek adına çocuklarına bu kadar uzak olması, Eloise'e olan yaklaşımı tam bir sinir krizi nedeni. Kitapta diğer sevmediğimse Phillip'in ölen eşi Marina'nın ruhsal durumundan bu kadar çok şikayet edilip ama asıl nedenine değinilmemesi. Marina Phillip'in ağabeyinin nişanlısıydı ve ağabeyi öldükten sonra Phillip Marinayla evleniyor işin diğer tuhaf yanı da Marina öldükten sonra Philliple evlenen Eloise'in ise Marina'nın kuzeni olması. Sadece bana mı bu durum rahatsızedici geliyor bilmiyorum ama keşke daha farklı olsaydı..
Herkese Merhaba,
Aslında büyük bir ümitle başlayıp yine hayal kırıklığı ile bittirdim. Bu kadar basit bir kitaba bu kadar yüksek fiyat biçen ve hak etmedikleri paraları alan yayınevinede diyecek bir şey bulamıyorum. Bu kadar kötü edisyon yapılan bir kitap daha okuduk.
Kitaba gelirsek ; Konusu gerçekten güzel, küçük bir yalandan sonra oluşan
Ilk başlarda sevdiğim bir kitap oldu ama okudukça erkeğin ben onu seviyorum onu çok seviyorum bakın nasıl da seviyorum cümlelerinden gına geldi. Ama bir atışma ne bileyim bir kavga zamanı hemen kızın yaptığı hatayı yüzüne vuruyor. Ama seviyorr. Kız karakter zaten hayirr nolamaz yapamam diyor erkeği görünce hop unutuyor. Kararsız karakter sevmediğim için bana göre serinin en kötüsü ola bilir. Zaman gecirmelik çıtır çerezlik bir kitap.
Keyifli okumalar.
Sana MuhtacımJulia Quinn · Epsilon Yayınevi · 2020792 okunma
Hyacinth ailenin zekisi ve sivri dillisi olarak görülüyor. *Ama bunu sadece ailesine gösteriyor sanırım erkek karaktere karşı bir sivri dilli'liğini göremedik.* Neyse sosyeteye takdim edildikten sonra kendisine evlilik teklifi getiren mise yoktur, tabii bu özellikleri yüzündenmiş.
Gareth'se babası tarafından nefret edilen ve bu yüzden de babasının mirasını almaya çalışan biridir, tam bu sırada babasının günlüğünü bulur ve her şeyi ortaya çıkartacaktır.
Gareth'in baba sorunu ilk kitaptaki karakteri hatırlattı bana ama o bunun gibi şerefsiz ve karaktersiz değildi. En azından o hiç kimseyle evlenmek istemediğini belli edip birilerini kandırmaya filan çalışmıyordu, ya da kendine mecbur bıraktıracak şeyler yapmıyordu. Her kitapta karakterler daha da karaktersiz olmaya başlıyor sanki?
Daphne'nin hikâyesinde sık sık gördüğümüz; somurtmaktan, homurdanmaktan, kaş çatmaktan ve “seni öldüreceğim Simon” demekten başka hiçbir şey yapmayan nemrut Anthony'nin kitabını okumak için pek hevesli değildim. Kitabın arka kapağı da beni heveslendirmek konusunda iyi bir iş çıkaramadı. Hâliyle kitaba beklentisiz bir şekilde hatta
Dizisini izlememle beraber içine düştüğüm bir bataklık Bridgerton serisi. Bu ilk kitap Vikont ailesinin ilk kızı Daphne ve Dük olan Simon hakkında. Okuduğum ilk tarihi aşk romanı olduğu için genel anlamda ne kadar iyi bilemiyorum. Ancak vakit geçirmek, gülmek, kafa dağıtmak için ideal bir kitap.
Balolar, sezonlar, kurallar, gözde bekarlar,
Bekârlar arasında gözde olan Tillie bir baloya katılıyor. Orada davetlilerden birinin bileziği çalınıyor ve orada da aşık olacağı kişiyle ile karşılaşıyor. O kişi de Peter'dır.
Fena değildi, beğenmekle beğenmemek arasındayım.
Phillip'in abisi Marina nişanlıdır ama abisi öldüğü içinde Marina'yla kendisi evleniyor. Yıllar sonra Marina, bunalıma girmiştir *neden, nasıl oldu da bunalıma girdi bilinmiyor* ve sürekli intihar etmeye çalışır ama hep bir şekilde Phillip kurtarır ama sonuncusunda yanında değildir ve Marina ölmüştür. Phillip'de ikiz çocuklarıyla tek kalmıştır. Sonrasın eline bir mektup gelir ve o da Eloise'dendir. Kuzeninin öldüğü haberini alıp yapabileceği bir şeyler olursa kendisine mektup yazmasını ister. Ve böylece de mektup arkadaşı olmaya başlarlar, sonrasın da Phillip, Eloise malikaneye çağırır ve evlenebileceklerini ima eder. Bu manyak Kız da kimseye haber filan vermeden o şerefsizin yanına gider.
Yazar'ın kitaplarında erkek karakterleri ilk başta sevmem sonra birazcık ısınırdım ama bunda tövbe ısınamadım.
Julia Quinn'in kitapları güzel başlayıp sonradan düşüşe geçer normalde ama bu kitabı direkt falsolu başladı. Tahammül edebileceğim bir şey olsa yarım bırakmamaya çalışırdım ama Turner gibi bir tacizciye gösterecek ne sabrım ne de sempatim var. Miranda'nın sadece bu olayı değil, Turner'ın yaptığı her yanlışı onun adına bahaneler üreterek affedeceği de aşikar. Öyle olunca bana güle güle.
