Dümdüz bir kitap. Benim hayatım bile Emily Haxby'nin hayatından çok daha hareketli, karmaşık, yorucu ve değişken. Kitabın ilk yüz sayfası Emily'nin erkek arkadaşı ile ayrılmasını konu edince dedim aha! bir şeyler var durduk yere neden bıraksın adamı diye düşündüm. Ilerleyen sayfalarda da rahatlık battı ondanmış diye tanı koydum. Kitabın tek heyecandolu, şimdi bir şeyler olacak dediğim kısmi patronunun yüzsüzlüğü ile karşılaştığı andan başkası olmadı.
.
Emily, erkek arkadaşının hummalı çalışmasından anladığı kadarı ile bir teklifin uzakta olmadığı sinyalini alır ve bir çırpıda adamdan ayrılır. Çünkü o teklifi kabul edecek cesareti kendinde bulamaz. Kendini işine adar ve yükselme planları yaparken aldığı ahlaksız teklif, büyükbabasının bakım evinde geçirdiği zor günler ve babasının mesafeli duruşu derken hayattan zevk almamaya başlar. Keşke ayrılmasaydımlarda bu kısımda devreye giriyor. Sonra bir geri dönüş çabası ile bir şeyler yapmaya çalışıyor. Bu duygularının altında yatan geçmiş kayiplar açıkcası çok geçmedi bana. Öyle aman aman sürükleyip hızlıca da okunmadı ne yazıkki. Bu durumda epey kararsız kalıyorum tavsiye etmekte.
Siz bilirsiniz...
.
Okumak Iptiladir Müptelâlara Selam Olsun
