Doğrusunu söylemek gerekirse, ardımda bıraktığım kalp kırıklıklarıyla dolu bir geçmişim var ve ne zaman dönüp bir şeyleri düzeltmek için bir adım atmak istesem, kan revan içinde bıraktım ayaklarımı.
Kötülük ve iyilik dün de aynıydı, bugün de aynı; ikisi de her daim bir arada, düşman kardeşler olarak birbirleri karşısındaki konumlarını her zaman koruyacaklar, tıpkı yaşam ve ölüm gibi.
" O gün ilk kez ağlamıştı İhsan çünkü her giden, bir gün dönerim umudunu taşır yüreğinde ve olur da o gün gelirse, bıraktığı gibi bulmak ister geride kalanı."
Daha gencecik bir kızken koparıldığı okulundaki çok sevdiği bir edebiyat hocası, "Okumaktan hiç vazgeçme." demişti ona ve uyarmıştı ardından, "Fakat okurken yaşamayı da unutma sakın!"