Tohum filiz'in dünyasıdır en başta; tohum çatladığında, narin filiz'in dünyası çatlamıştır.
Zorlu yolculuk başlar. Katı ve karanlık bir dünyayı, çatlayan tohumun acısını ve anısını taşıyarak aşmak zorundadır.
Yolunda gitmeyen şeyler bile yolundan etmemeli insanı. Yürüyorum ama eskisinden daha az konuşup, eskisinden daha çok susarak. Seslerin içinden sessizce geçiyorum. Susmayı ve boğazıma takılan her soruyu yutkunmayı seçiyorum. İnsanları mutsuzluğumla yormak yerine sessizliğimle oyalıyorum. Belki bir süre sonra her şeyi unutmayı da öğreneceğim. Kendi içime çekilip oradan kendime mutluluklar devşireceğim. Hüzünlerimi rafa kaldırıp, kederli bakışlarıma perdeler indireceğim. Belki de kimseye ihtiyacım kalmayacak artık. Kimseyi umursamayacağım.