En Eski Kemal Kale Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kemal Kale sözleri ve alıntılarını, en eski Kemal Kale kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yürekse sevdaya mühürlü nakış.
Narin bir yağmur serüveni yaşanacak...
Sevgi tuhaf değil ki
Kar yağarken yürümek
Yürümek ama nasıI
Sevgilinin yanında
Soluğu soluğunda
Avuclarında eli
Kardan da ak kalplerle
Çoğalıp pembeleşmek
Beynimin kıvılcımlarında bir bayrak gibidir
erguvan ağaçları
Ah, ah
Sen şimdi yalnız
Bir ince sızısın benim için
Eğer özlememişsem ölümü
Gecenin kucağına bırakmalıyım hüznümü.
"Yüreğin kanatsız kuşlara ülkeyse,
Aysız pencere ufalanmıyorsa
Yak gecenin perdelerini gözlerinle"
"Gençsen yakışacaksın gençliğe;
Aşklar soluyacaksın durmadan
Dağlarla yarışmayı göze alarak,
O dağların rüzgarlarıyla
Ağaçlar sana imrenip uzanacaklar göğe"
"Ömrüm uyumsuz dizelerle örülmüş yitik bir şiir
Sende baştan yazılmayı özlüyor
Sen buradasın, ben orada
Şafaktan guruba sığar mı hasret
Gecenin akarken kanı kaldırımlara"
SENİ BİRİKTİRİYORDUM
Sen hep konuştun
Ben hep sustum
Sustum ve gülümsedim
Sustum ve dinlendim
Sustum, baktım ve seni seyrettim
Yüzüne çarpıyordu günbatımı
Ve akşam yıldızı gibi doğuyordu yüzün odada
Gökyüzü kıskandı da, unuttu yıldızları
Hep seni seyrettim sonra, gökyüzüyle
Gökyüzünü bilmem ama,
Acılıydım aslında ben
Bir özlemin başında
Ayrılık atı hazırlanırken
Doludizgin gitmeye,
Saatlerdir telaşla
Seni biriktiriyordum gözlerime
[ouj-e-asman]