'Adudu'd-devle lakablı Alp-Arslan b. Davud çocuk iken ava
çıkmıştı. O, yolda zayıf bir ihtiyar gördü. İhtiyar, (topladığı) dikenleri
başının üstüne yüklemiş, onları taşımaktan bir hayli acı ve ıztırap
çekmiş ve iyice yorulmuştu. Alp-Arslan ona : "Ey ihtiyar", onun da
"Buyur" demesi üzerine Alp-Arslan : "Bu düşkün ve yaşlı halinle
çektiğin bu sıkıntı ve yorgunluktan seni kurtarmamı ister misin?"
dedi. Alp-Arslan'ın kendisini bu sıkıntıdan kurtaracak bir şey yapacağını,
ya da yardım edeceğini sanan diken taşıyan ihtiyar : "Peki,
vallahi (isterim) Efendimiz" dedi. Bunun üzerine Alp-Arslan, ihtiyara
bir ok atıp onu olduğu yerde öldürdü. Bu olay, Alp-Arslan'ın çocukluk
ve cahillik çağlarında vuku bulmuş olup onu, bu işi yapmaya sevkeden
şey, içindeki delikanlılık heyecanı idi. Esasen o, olgunluk çağında ve
saltanat tahtına oturduğu zaman, sultanların en adili, ahlak bakımından
en güzeli, cihat ve dine yardım hususlarında onların en İsteklisi
idi.