Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Kerem Eksen
Kerem Eksen Yorumları ve İncelemeleri
Kerem Eksen yorumları ve incelemelerini, Kerem Eksen kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kerem Eksen puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kerem Eksen'le tanışma kitabım Ölümden Uzak Bir Yer'di. Okur olarak tanışma kitabımın üzerine çıkan bir kitap okumazsam kendimi ister istemez ilk kitapla kıyaslarken buluyorum.
Yazarın zaman uzamında gezişi, ruh tahlilleri güzel.
Karakterin içinde bulunduğu ruh hali okura geçtiğinde okumak bazen zorlaşıyor. Bu hem iyi hem de ana karakterin modunu taşımak itibariyle beni bu süreçte arada bunaltan bir histi.
Metindeki bazı tekrarları saymazsak oluşum itibariyle iyi bir roman Uyku Krallığı.
İsmiyle başta dikkatimi çekmesine rağmen metnin kapsamı beni o kadar almasa da Eksen'in bu romandaki ana karakteri bir tür Tutunamayan, kendi içinde tutarlı bir çizgiyle okumaya değer
Kerem Eksen, üçüncü romanı olan "Ölümden Uzak Bir Yer" ile karşımızda... Yazarımız, yine içimizden bir ailenin kendi monoton ve kaoslu yaşamına ışık tutuyor. Hayatından memnun olmayan ve duygularını anlayamayan bir baba, bir annenin doğum sonrasında geçirdiği çok gerçekçi bi lohusalık dönemi, ebeveynlik sınavı, çocuğu doğru bir şekilde
Fikret bir hikayenin ana karakteri olmak, bilinmek ve tanınmak isteyen bir karakter. Hepimizin zaman zaman hayalini kurduğumuz gibi "beklenen" kişi olmak, alkışlarla karşılanmak ve bir davanın kilit insanı olmayı arzuluyor. Ama kendisinin de içten içe fark ettiği ama kabullenemediği üzere Fikret sıradan biri. Gerçekleştirmek için kendini yırttığı idealleri, dünyaya karşı büyük bir nefret ya da sevgisi yok. Akışta sürüklenip giderken ihtimallerde boğulan ve genelde anın zevkini kaçırıyor, bir şeylerin değerine ancak üstünden uzun zaman geçtikten sonra bir gün evde hasta yatarken farkına varıyor. Kendimle özdeşleştirdiğim, parmak bastığı hislerle beni açıkçası inciten bir kitap oldu Uyku Krallığı. Bir geçmiş bir günümüz bir hayal dünyası derken kafa karıştırıcı olmasını bekliyordum ama Kerem Eksen o kadar incelikle yazmış ki hiç zorlanmadım okurken. Ülkede yaşanan karışıklıklar, ölümler, hevesler hepsi için çok güzel düşünceler vardı. Boş vakitlerinizde bile olsa azar azar okuyarak çok zevk alacağınıza eminim.
144 syf.
·
Puan vermedi
Eksen ile bu kitabıyla tanıştım, spirituel bir bakış açısı genel olarak hakim bu dönemin kadıköyüne çok uyuyor herkesin aksine benim yorumum biraz negatif, beni yazar olay örgüsünden çok kopardı ömür'ün ölümünün sait'in üzerindeki etkisi kopuktu yusuf'un büyümesi ve o dönemki spirituel geçişleri çok hızlı oldu. yazarın yazım tarzı çok yenilikçi ama eksik olduğunu düşünüyorum. belki olması gereken buydu emin değilim, genel olarak tadı damağımda kaldı.
Kerem Eksen - Buradayız... Alef Yayınları'ndan. Tavsiye üzerine aldığım bir roman. Benden önce babam @cirakibrahim okumuş, ara tatilde memlekette. Kitap nasıl baba, diye sorduğumda; bir adam var, roman yazmak istiyor; ama nasıl yazacağını bilmiyor. Kitap bitti hala romanı yazacak; lakin insan merak ediyor, diye özetledi Keyifle okunan, antikahraman özellikleri taşıyan bir anlatıcıya sahip, insanı ters köşe yapacak ilginç bir kurgusu olmamasına rağmen, hayata, edebiyata, ilişkilere, aileye, romana dair söyledikleriyle okuyucuyu ayık tutan, güzel bir roman olmuş. Kerem Eksen bir felsefeci, bu kitap da sanırım onun ilk romanı. Romanın anlatıcısı antikahramanda her şeyi şıp diye anlayan, beceriksiz, sıkkın bir hal var. Bu ruh haliyle her gün "buradayız". İyi bir kitap... İyi okumalar...
Kerem Eksen in Buradayız ve Ölümden Uzak Bir Yer adlı eserlerinden sonra okuduğum üçüncü kitabı.
Yazarın kendine has bir tarzı var ve bu kitap diğerlerinin yanında dil ve anlatım olarak kesinlikle bir adım önde.
Tarihçi Fikret in ateşli bir hastalığa yakalanması ve ateşinin düşmesini beklediği istirahat anlarında hayatının dönüm noktalarını düşünerek geçirdiği anları konu alıyor. Bu süreçte Amerika daki eğitim hayatından, şairlik sürecinden, arkadaşlarıyla çıkardığı şiir dergisinden, üniversitedeki hocalığı yıllarında geçen siyasi olaylardan kesitler görüyoruz. Kendini sorguladığı anlar ise benim için en okunası bölümlerdi.
Ölümle başlayan hikayeler hep ölümle son bulur. Yarattığımız mucizeler ise bize yeni hayatlar sunar. Eksen bunu anlatıyor ama yeni bir pencere açmıyor anlatırken. Her zaman baktığımız yere bakıyor, parmağıyla işaret ediyor. Biz de o parmağa bakıyoruz. Ölümden en uzak nokta öldüğümüz an, diyor. Yaşam; mücadele etmek, birlikte olmak, çoğalmak, yaşarken tek kalmak ve ölümle gelen yalnızlığı kabul etmek. Günün sonunda hiç ölmeyeceğimize inanarak yaşamak aslında.
Ayrıca baba olmanın anlamını da masaya yatıyor: ‘Ne zor şey erkek babası olmak!’ der gibi. Bunun için kız babası olmayı diliyor Sait. Kendi babasından öğrendiği baba-oğul ilişkisini yürütmek yerine yeni babalığı öğrenmek istiyor içten içe. Kendisine öfke duyacak bir adamın babası olmaktansa, “şefkatli” kızının babası olması daha kolay olmaz mıydı? Karısı Ömür’e can veren, onun için en kıymetli insana dönüşen oğlunu sevmek kabul edilebilir mi? Peki ya sevgili eşi Ömür olmadan oğluyla birlikte yaşayabilmeleri mümkün olabilir mi?
Mistik noktalarıyla kendine bağladı, okunur kitaplar listesinde.
Bir baba/oğul hikayesi
Yazarın felsefe üzerine doktora yapmış olması ister istemez yazdığı eserde Edebiyatın içine felsefenin de nüfuz etmesine sebep olmuş.
İçerisinde bizi çok fazla karaktere boğmayan
Sait,Ömür ve Yusuf’un etrafında şekillenen sürükleyici bir eser.
Kitabı “ölüm ve aile” kavramları içerisinde okuyorsunuz. Sait ve Ömür çifti öğretmendir ve çocuklarının olmasını çok isterler ve beklenen çocuk yani Yusuf gelir, hikaye başlar.
Kitap çok durağan ve sade geçiyor sanki Nuri Bilge Ceylan’nın filminden bir kesit izliyormuşum gibi hissettim.
Bu denli durağan olması ve sade bir dil kullanmasına karşın sürükleyici olup, kendini okutturan bir eser olması Kerem Eksen’nin usta bir yazar olduğunu bize gösteriyor.
Yazarın kısa bir romanda beni tatmin edecek kurguyu yakaladığını düşünüyorum.
insanın çaresizliğinde belkide en ilkel duygumuz olan dine sığınma ihtiyacı duyması,batıl inanç, yalnızlık, karakterlerin psikolojilerinin derinlemesine incelenmesi kitabı çok zenginleştiriyor.
Özellikle Sait’in, Yusuf doğduktan itibaren sürekli içinde yaşadığı huzursuzluk, ölüm korkusu, ve bu huzursuzlukların çekişmelerin Ömür ile arasında anlaşmazlıklar doğurması kendini artık Sait olarak değil de sadece Yusufun babası olarak görmesi ve bu duyguları derinleştirerek bize okutturması çok zevkliydi.
Türk Edebiyatında son yıllarda okuduğum en iyi eserlerden biri. Sade ve bir o kadar da çarpıcı. Net bir şekilde gelecekteki klasikler arasında yerini alır.
“Romanımın konusunu açıkladığımda, Yurdaer’in yüzünde izini sürmekte zorlandığım bir tepki dalgası oluştu. Hafif gergin bir havası vardı sanki. Acaba konuyu beğenmemiş miydi? Kafasındakileri derleyip toparlaması için biraz zaman tanıdım dostuma; ancak o, bir dakika kadar düşündükten sonra sütlü kahve içmemizi önerdi (sütü de kahveyi de çok