Harika, nefeskesici, mükemmel güzellikteydi. Daha kitabın yarılarındayken Gözlükcam ailesine katılan benden ne dememi bekliyordunuz? Bu kitap beni Solucan 2 de olduğu gibi duygusallığıyla etkilemedi, (Solucan 2'de hüngür hüngür ağlamıştım, kendisi en sevdiğim kitapdır.) konusuyla, Ege'siyle, Berçin'iyle, Akın'ıyla, Evrim'iyle, herşeyiyle etkiledi. Solucan 2'yle yarıştı resmen Dediğim gibi öyle hüngür hüngür ağlatmadı ama, Ege'ye araba çarptığı zaman, yani kitabın sonlarında, belki bir iki damla gözyaşı dökmüşümdür. Ama gerçekden içimde bundan çok daha fazlası vardı. Yağız'a kızarken Akın'a güldüren, harika bir kitaptı. Yüzlerce kişiden sonra okudum. Ama emin olun ki hiçbirşey için geç kalınmış değil. Herkesin okuması gereken bir kitap. Öyle ki, bu kitap ne tüm kitapların zirvesinde, ne de tüm kitaplardan dibinde. Yani ne en sevdiğim kitap, ne de en sevmediğim nefret ettiğim. Ortada bir yerlerde, en güzel yerlerde. Bu kitap.. Sanki böyle görünce nefesi kesiliyor insanın. Aşk gibi Çok değişikti, ve bana laciverti sevdirdi. Bu kitap, gerçekten çok özeldi benim için. Eminim okuyanların çoğu için öyle olmuştur. Muhtemelen okuyanların çoğu Ege gibi birer "Kaybeden'. Ama inşallah bu kitap bana öğrettiklerini sizede öğretmiştir. Çünkü ben bu kitaptan kaybetmemeyi öğrendim. Kaybetmemeyi kendime öğrettim. Kolaydı aslında... Umudunu kaybetmeyince oluyor
Sanırım son söz vakti geldi
Bu kitap.. En sevdiğim kitap olamasada, Ege.. En sevdiğim kitap karakteri oldu... 2'yi sabırsızlıkla bekliyoruz
