Kyousuke Motomi, aylık Betsucomi dergisinde hikayeleri sık sık yayınlanan bir Japon manga sanatçısı. En güncel eseri Queen's Quality'dir. Her ne kadar Motomi erkek takma ad kullanıyorsa ve kendini erkek olarak çekse de, Betsucomi'nin Mayıs 2010 sayısında gösterildiği gibi aslında bir kadın.
Acısıyla tatlısıyla bir seride daha bitti hem gülüp, sinir olup hatta ağladığım kısımlarda oldu. Bazı yerleri uzatmak için yapılmış gibi olsa da yine de çok hoşuma giden seriydi ve böylece bitti. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar.
Çok eskiden okuduğum bir manga serisiydi.Bu tür shoujo mangaları okumayı özlediğimi fark ettim.Umarım ülkemizde bu türk eski shoujolar çevrilir.Konusu kısaca ana karekter kızımızın abisi ölmeden önce kardeşime bir telefon verir ve kendisi öldükten sonra daisy adındaki kişinin onunla ilgileneceğini söyler ve böylelikle hikaye başlar.Konu bakımından güzel.Okunabilir bir manga.Fakat gözüme kapak resim dizaynı çarptı.Mavi tonu biraz fazla kaçmış gibi onun dışında sorun yok.Yayınevinin bir sonraki baskıda düzelteceğini düşünüyorum.
Okuduğum ilk manga, yine bu yazara ait olan Dengeki Daisy'di. Dengeki Daisy'i çok sevmiş ve onun sayesinde manga dünyasına bağlanmıştım. Bu sebeple Dengeki Daisy'nin yazarına ait olan bu seriye de ufak çaplı bir beklenti ile başladım. Ne mutlu bana ki beklentilerimin karşılığını da aldım.
Hem Yuiko'ya hem Leo'ya bayıldım. O kadar saf, o kadar nahif ve o kadar masumlardı ki onları okurken pamuk gibi oldum. Leo'nun korkutucu görüşünün altındaki saflığı; Yuiko'nun iyi kalpliliği ve ön yargısızca Leo'ya yaklaşması... Her şeyiyle harika bir ikililerdi. Güzel çocuklarım benim.
Ayrıca kitabı okurken inanılmaz eğlendim. Toki'nin her şeye ağlayan duygusal yapısını ve Yuiko'nun hayvanlarla arasındaki ilişkiyi okurken gülmeden duramadım. "Karakterlerim deneyimsiz ve aptal ama benim hangi karakterim aptal değil ki?" diyerek kendine laf atan yazara çok güldüğümü de bu kısma eklemeliyim.
Kitap 2 ciltten oluştuğu ve çabucak bittiği için biraz üzüldüm. Ama konu uzatılsa muhtemelen seri bu kadar keyifli olmazdı diyerek kendimi teselli ettim.
Bu arada, kitabın sonunda bu hikâyeden bağımsız, kısa bir kaktüs hikâyesi vardı. O hikâyeyi de çok sevdim.