Tuhaf olanı şu ki, ben sevilen nesnenin yitirilmesiyle aşkımızın çok şey kazandığı inancındayım; sanki maddesel gövde aşkın büyüyüp gelişmesini, kendini gerçekleştirmesini engeller gibiydi.
İnsanlar bir gün olayların gerçekten olmasını sağlayabilecek kişinin sanatçıdan başkası olmadığını bu yüzden toplumun onun üzerine oturtulması gerektiğini anlayacaklar.
Bence, aziz dostum, sende hata yapmama hastalığı var, bilgiye... evet yarı-bilgiye katlanamıyorsun. Elbette kusurlu olacak, başka türlüsünü düşünebilir misin? Gerçeklikle insansal doğru arasında herhangi bir benzerlik olduğunu sanmıyorum.
Söyleyecek yeni şeyler bulma sıkıntısına düşmeden bir düzineden çok mektup yazamazsınız. İnsan deneyimlerinin en zengini olan şey, aynı zamanda anlatım olanakları bakımından en sınırlısıdır.