Bir özel eğitim öğretmeni olarak mezun olduktan sonra okuyabildiğim bir kitap oldu. Bir solukta bitirdigim(2 saati biraz geçkin) bu kitap ile ilgili elbette diyeceklerim var... Ailenin osb ile karşılaşma,duyma,şüphe duymasına kadar olan vakit içerisinde çocuktaki belirtileri normal bulmayıp doktor doktor gezmek, araştırmalar yapmak vs... O kadar gerçekçi o kadar yaşanmış ki. Çalıstığım çocukların ailelerinin anlattığı öykülerden farksız. Basta inkar ,sonra tanı ile pazarlık, sonra pek çok zarttiri zort eğitim,bir sürü şarlatanla umut taciri ile geçen onca zaman... Hele ki beslenme, yağ,bitkisel ürünle ortalık vızır vızır kaynarken "otizm profesorleri" meydana çıktılar . UDA ya öcü diyen, bilimsel olmayan-kanıta dayalı olmayan pek çok yöntemleri ile -bunlara doktor,eğitimciler de dahil- ailelerin zaten zayıf noktalarına bile bile basa basa onları maddi ve manevi olarak sömuruyorlar... Kitapta anne çocuğunu kabullendiği anda başlıyor ilerlemeler, su berraklaşıyor... Sabır,emek,doğru yöntem ve erken müdahale hayat kurtarır diyerek bitireyim sözlerimi.
