Tarihsel-materyalci kuramlar,ki bunların sınıf kavramını toplumsal katman kavramının önüne koydukları göz önüne tutulmalıdır,bir toplumsa gözlenebilir çok yönlü ve karmaşık eşitsizliklerin ilk aşamada ve bütün durumlarda sınıf olarak ortaya çıkmadıklarını kabul etmelerine karşın,katmanlaşma değişikliklerini üretim araçlarına sahip olmaya bağlarlar Kim mal ve hizmet üretimi için gerekli toprak,para,makineye—tek sözcükle sermayeye— sahipse,o kaynakların en çoğunu alır ve böylece üst katmanı(sınıfı)oluşuturur.Kim bu araçlara sahip değil ve yaşamak için kendi iş gücünü satmaktan başka bir şey yapamıyorsa,o da gider alt katmanı(sınıfı)oluşturur.
Bu kuramlar,ya sermayenin yardımcı figürleri(yöneticiler,kadrolar,aydınlar)ya da alt katmanının göreceli refah koşullarına erişmiş kesimlerinden(memurlar,uzman işçiler,teknisyenler)oluşmuş saydıkları ara katmanların varlığını kabul ederler.Ancak,toplumsal ya da ekonomik kriz durumlarında ve her durumda kapitalizmin—aynı kuramlsr tarafından tanımlanan biçimiyle—en son dönemlerinde,ara katmanların üyeleri hep alt katman içinde özümlenecektir.Bu nedenle,tarihsel-materyalci kuramların sözlüğünde,bütün katmanlar,üretim araçlarına sahip olanlar ile bu araçlardan yoksun klan işçilerden oluşan iki karşıt sınıf içinde sıkışmaya adanmıştır.