En Yeni M Mahzun Doğan Sözleri ve Alıntıları
En Yeni M Mahzun Doğan sözleri ve alıntılarını, en yeni M Mahzun Doğan kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir seninle yürüdüğümüz denize doğru
Ne bir deniz gördüm başka
Ne bir yol denize doğru
Sayfa 8 - A Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
...
Kıbleni kendin bul evlat!
Nüfus cüzdanları yalan!
Sayfa 16Kitabı okudu
Nefes olayım ciğerparem, çek
Kanadım eski bir türküde çırpınır
bilinmez kim söyler, koşarım
hangi damara?
Kal benimle yağmursonu
ya da gidelim
Oturmuş da kapı önlerine güneş eğirir kadınlar
Kirmenlerine bulut dolanır, dağ dolanır
Irmaklar susar, susar yayla yolları
Ben susarım
Ah uzaklar… Uzaklar…
kandiller yanar gecelerin koynunda
gözünde kum taneciklerinin, ayazında zemherinin
tutuşur ateşler, yeryüzünün sağrısında
Yakınlar susar, susar dost bildiklerin
Ben susarım
Ah uzaklar… Uzaklar…
Söyle bana su kardeş, şimdi bu hangi atın toynağı
öksüz bir zamanın çağıltısını döven, gecenin derini
düşlerin ipeğiyle dokunurken kerpiçlerin nefesi
yalnız bir çamın gövdesinden süzülüşü reçinenin
gölgesini bin yıl sonra bir çocuğun yüzüne düşüren
kiraz ağacı söyle bana, sen de uyur musun geceleri
üstünü kim örter, ne süsler rüyalarını, bir özlediğin
Söyle bana su kardeş, “Sevdaluk eyi şey” mi?
Yok başka yanıt diyor bileklerimi kesen sokak,
yalnızlıktır yüzyılın virtüözü, çekip gitmiş
çekip gitmiş olsam bile mektup yaz
Taammüden öpeceğim dudaklarından, nasılsa kararı beraat,
kalp mahkemesinin sonunda bir Bob Marley şarkısı
çekecek tetiği.
Ah! Buralar eskidi, ekşimiş karanfil sürüsü
yıkıldı yıkılacak bir gökdelen,
merdivenlerde bir genç kız eteği,
olur mu sargı bezi?
Yok artık mübaşirlere bırakmam
öğle uykuları bıçağı biledi.
Haydi, bana bir Hitit Güneşi…
Kirlenmiş bir mendil bu yüzyıl. Ben artık gidiyorum
Mostar göklerinden yıldızlar alacağım yanıma ışıl ışıl
Bir de gülümseyişlerini sevdiğim kadınların
Böcek seslerini toplayacağım çocukluğun ölümsüz kırlarından
saracağım yaprağına kır menekşelerinin
Belki bir demet rüzgâr eylül akşamlarından
Gayrısını unutacağım
Kirlenmiş bir mendil bu yeryüzü. Ben artık gidiyorum
Yazdan kalma bir rüya
beklemiş de bu günü
sürükledi çam ağacını
öğle uykusuna
Geveze bir güneş
konuştu durdu
uzak bir deniz kıyısıyla
Şimdi bir yağmur şakısa
kalbimi tutsam
o dağ köyüne giden patika uyansa
gelip cama vursa
Şaşkın bir kitap: Şibumi
Beni unutup şarkıya dursa
Ah! Herkesin gecesinde
başka akan ırmak
ayaklarımda çalkansa… çalkansa…
Fısıldasa:
Ben seni seviyorum hâlâ
Sait Faik’im bazen, dizelerinde Nâzım’ın
sandala çekerim öteleri
Ölmüş bir karınca olurum sonra
omuzlarda taşınan ikindi
bir çakıltaşının gözbebeğinden
dökülür odalara
Martı kanadı olurum gölgem vurur sulara
Ufuktan geçen gemiler
bir adayı sürükler koynuma
Akşam, dalgasız bir ömrün tenini
dokur yosunların şarkısıyla
durur seni özlerim...
Bu dünyada adalet yoktur!
Bunu bilir anneler.
Kondum göçtüm, kondum göçtüm, bir karanfilin tenine
dedi. Kim? Sormadım!
Akasyanın gölgesi, binlerce yıl öncenin ağıtlarıyla yundu
Adını sonsuzluk fısıldamış kulağına
Çalkalandı durdu, çalkalandı durdu
Oturdum. Tarih kadar yorgundum.
Beni bir serçe okudu!
Atlılar geçiyor, bak
sökün etti bulvar menekşeleri
Hiç kullanmadım, küflendi yastıkaltında
bu çakaralmaz mevsim
Nefes olayım ciğerparem, çek
Kanadım eski bir türküde çırpınır
bilinmez kim söyler, koşarım
hangi damara?
Kal benimle yağmursonu
ya da gidelim
Bana bir tenha ısmarla
ya da tut göğü savur
bir kum tanesinin bakışlarına
Artık yağmur
geceyi ezber etmiş bir kız çocuğu
kekeme sabahlardan bakar
Sıkıldım bu tekno yüzlerden
duruşları vitrin, bakışları amblem
Bu otobüslerin duracağı yok
benim yolum gidilmez bir zamana
Bana bir tenha ısmarla
Okunur okunmaz unutulan bir kaza haberi
iki satır dalgınlık, eskiden
kül tablalarında birikirdi
Rüyalarımı kanadı kırık
bir serçe görür, uykularımı uyur, kim?
Ah ki, sokaklardan ses biriktiren gemi
Hangi suları köpürtür şimdi?
Bilinir mi, hangi yalnızlıktır eskittiği?