Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

M. Turan Tekdoğan

M. Turan Tekdoğanİnsanlar ve Kitaplar yazarı
Yazar
8.0/10
1 Kişi
5
Okunma
0
Beğeni
587
Görüntülenme

Hakkında

1931 yılında İstanbul'da doğdu. İlkokulu Buca ve Ezine'de; Ortaokulu Buca ve Bayramiç'te; liseyi Balıkesir Lisesinde okudu.1956 yılında İstanbul-Çapa Eğitim Enstitüsü'nü bitirdi.Hekimhan, Merzifon Astsubay Hazırlama, Ezine, Çan, Dursunbey, Lapseki Ortaokullarında Türkçe Öğretretmenliği ve yöneticilik yaptı. İstanbul'da; azınlık okullarında ve Davutpaşa Lisesinde Türkçe öğretmenliği yaptı. 1984 yılında emekli oldu.Uzun yıllar İstanbul Erkek Lisesi Test kurslarında test uzmanlığı, Özel Kültür Lisesinde de Anadili Bölüm Başkanlığı yaptı. Ödüller; - Ölüye Mektup şiiriyle İstanbul Yüksek Okullar Şiir Yarışması Birincilik (1956) - Cici Kızla Bici Kız masal kitabıyla Arkın Kitapevi Mansiyon (1973) - Doğa Sensin Çocuğum şiiriyle Hürriyet Gazetesi Birincilik (1981) - Yeşil Yandı Geç kitabıyla Kültür ve Turizm Bakanlığı Karagöz Oyun Metni Yarışması Birincilik (1988) - Akıllı Nine ile Becerikli Dede masal kitabıyla Kültür ve Turizm Bakanlığı Üçüncülük (1988) Kitapları; - Ölüye Mektup - 1960 - Anılarımda Çocuklugum - 1970 - Neden Güzel Dünya - 1972 - İnsanlar ve Kitaplar - 1973 - 100. Yılında Atatürk - 1980 Araştırma ve Derleme kitaplarıdır. - Tek Çizgi - 1992 - Haşlamalar-Taşlamalar - 1994 - Sevgi Tutsaklığı Sevmez - 2000 - Baktık ama Göremedik - Şiirler ve Deyişler - 2011 Yayınlanmış Çocuk Kitapları; - Anılarımda Çocukluğum - İhtiyar Atın Sevgi Dolu Öyküsü - Sığır Çobanları - Bizim Nasrettin Hocamız - Yeşil Yandı Geç - Cici kızla Bici Kız - Akıllı Nine ile Becerikli Dede - Çocuklarla Güzel Dünya - Çocuklarla Şanlı Bayrağımız
Tam adı:
Mehmet Turan Tekdoğan
Unvan:
Eğitimci - Şair - Yazar
Doğum:
İstanbul, 15 Mart 1931
Ölüm:
İstanbul, 21 Mayıs 2018

Okurlar

5 okur okudu.
1 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Ne göğün mavisinden Ümit var Ne ağacın yeşilinden Ne benden Ümit var Bana Ne senden. Denize düştük gayri Nidelim Bir ümidimiz kaldı Ümitsizlikten.
Hasret kokuyor bu akşam Güneşin batışında Böyle zamanlarda hissediyor insan Kuşların uçuşundaki Eve ekmekle dönen Kişinin telâşındaki sevinci Kar yağar akşamları Bu mevsim buralarda Rüzgâr bir deli eser Akla geldikçe, insanı Yakım yakım yakar Yitirilmiş günlerdeki Yitik düşünceler
Reklam
Aşk bu hanım kızım aşk ....... Bazı gece ikilere kadar düşündürür Bazan da şair eder insanı Ne sanmıştın ya? Çocuk oyuncağı değil bu; Çobana kaval çaldıran Deliye posteki saydıran Şeydir bu. Ağaçların her zaman yeşil olacağına Papatya falının Hep doğru çıkacağına Sana kim inan dedi. Aşk bu hanım kızım Aşk.
Severiz Sevmesini bildiğimiz için mi Sevildiğimiz için mi Bilinmez Yaşarız Ölümden korktuğumuz için mi Hayatı gördüğümüz için mi Bilinmez Ölürüz Ölümü özlediğimiz için mi Hayattan bıktığımız için mi Bilinmez Bilinmez
Hiç böylesi olacak şey miydi? İhtiyarlamak Rüyamıza bile girmezken Kır düştü gönlümüze Birdenbire... Bak.
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
Henüz kayıt yok