kuşlarla denizime uçardık hemen
çocuklar ölürdü suyun bir ucunda
kalbimden toz haramiler göçerdi
kapılarım esnerdi
yollarım ya-vaş-lar-dı
rüzgarın gözünden okurdum yorgunluğu
sonra toprağı ve ölüleri
-yazılmamış şiirler gibi
zamanın kafiyesine emanet edilen ölüler-