Bir gemi arıyorum
Pusulası imandan.
Alıp götürsün beni
Bu hüzün dolu limandan...
Hayatımın en zor zamanlarını yaşadığım bir dönemden geçtim.Bu süreçte ara ara elime aldığım, Rabbimin ayetleri bana geceleri şifa oldu. Hayattan dünyevi anlamda çok beklentisi olmayan, fırsatları değerlendirerek anı yaşayan ve gelecek kuruntusu olmadan tevekküle dayalı bir sistemle hayatımı yaşamama vesile olan başta ailem sonra alimlerin kitapları olmuştur. Kaybolduğum anlarda ilme tutundum. Amel etmeye çalıştım. İlmi, hakikati,gerçeği, yaşanmışlıkları ve en önemlisi sevdiğim bir şeyi daima okurum, sıkılmam." Sevdiğimiz birinden yabancı dilde yazılmış bir mektup gelse ne demiş diye bakarız. (Hatta şahsım adına konuşayım , sevdiğim birinden gelen mesajı aklımda dahi tutarım.) Peki ya Rabbimizden ziyade bizi seven var mı ? Ne diye bakmayız ? demişti rahmetli dedem. O zamanlar anlamadım ne dediğini ama şimdi anlıyorum.İnsan dünyada yaşadıkça anlıyor zamanla,Bı kitap bana bişey hissettirmiyorsa ya da bana bişey katmıyorsa okumayı tercih etmiyorum. Ehli sünnet alimlerin tefsirleri için ,okudum bitti,denilemez. Tekrar tekrar vakit ayırıp okumak lazım. Ve unutmamak lazım ki
" Ne zaman Rabbini ararsan seni dinlerken bulursun. Ömrün boyunca kimsede böyle bir vefa olmayacak"
