Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Bombaların düşmediği, insanların bakkala giderken ölmediği bir yer arayan, barışı arayan insanların nehri...
Nesin yayıncılık 1. basım
Jedo, aslında özgür olmadığımızı söylerdi. Şarkılarımızı söyleyip dans edemiyorsak ve kendi dualarımızı okuyamıyorsak, gerçekten özgür sayılır mıydık?
“Jedo, aslında özgür olmadığımızı söylerdi. Şarkılarımızı söyleyip dans edemiyorsak ve kendi dualarımızı okuyamıyorsak, gerçekten özgür sayılır mıydık?”
Herkes bir şeyler taşıyordu,
bense sadece anıları taşıyordum yüreğimde.
Savaş...
Derken, kuşlar şarkı söylemeyi bıraktı.
İnsanlar köyümü terk etmeye başladı.
Önce azar azar, sonra dalga dalga...
Yürüdük,
bazen yalnız başımıza ama çoğunlukla başkalarıyla.
Bizim gibi savaştan kaçan, bombalardan uzaklaşıp canını kurtarmaya çalışan insanlarla...
Yeni komşularımız bize kucak açtılar. Seslerini duyuyor ama sözlerini anlamıyorum. Gülümseyişlerini gördüğümde, sözlerinin anlamını da kavradım. “Kalın,” diyorlardı.
Küçükken ki çok zaman geçmedi üzerinden...
Küçükken ki çok zaman geçmedi üzerinden...
Bombalar evimizin çok yakınına düştüğünde, annemle babam hepimiz için endişelenmeye başladı.Yüzümü annemin kucağına gömüp ağladım oysa artık koca bir kızdım.
....
Dünyanın sonuna dek yürüdük. Oraya vardığımızda denizi gördük. Umut ve dua dalgaları üstüne yelken açtık. Küçük teknemizi döven dalgalar korkuttu beni. Herkes sağ salim karaya varacak kadar şanslı değildi. Yolculuğu denizde sonra verenler için dua ettik.
Küçükken—ki çok zaman geçmedi üzerinden erkek kardeşim Sami, arkadaşlarımız ve ben, güneşten kavrulmuş toprakta gülüp oynar, taşların üstünden kumlara zıplardık. Özgürdük kuşlar kadar.
Derken, savaş gelip kapımıza dayandı.
Köyümüzdeki yaşam değişti.
Artık hiçbir şey eskisi gibi değildi.
Nesin YayıneviKitabı okudu
Şarkılarımızı söyleyip dans edemiyorsak ve kendi dualarımızı okuyamıyorsak, gerçekten özgür sayılır mıydık?
Nesin YayıneviKitabı okudu
Yorgundum. Çok yorgundum.
Üstünde yürüdüğümüz taşlardan bir farkı kalmamıştı ayaklarımın.
Nesin YayıneviKitabı okudu
Çok da uzak olmayan bu anılarda özgürdük.
...
Gülüp gönlümüzce sohbet eder,
komşularla çay içerdik.
-Üç bardağı hiç geçmezdik.
Ama o dündü.
Bugünse başka bir gün.
Komşularımızın arkasından el sallarken, haberimiz yoktu bir daha geri dönmeyeceklerinden.
Nesin YayıneviKitabı okudu
Yeni anılar, yeni umutlar, yeni düşler biriktireceğiz.Savaştan değil barıştan yontulmuş olacaklar.
Nesin YayıneviKitabı okudu