Gözyaşlarınızdan bu kadar habersiz
olabilmesini, sizden o haliyle korunuyor olmasını, tüm dünyayı kapladığından bu kadar habersiz olabilmesini anlayamazsınız.
Onun yanına uzanırsınız. Kendinize ağlarsınız hep.
Kendi kendinize, onun ölmesi gerektiğini söylersiniz. Kendi kendinize, eğer şimdi, gecenin bu vaktinde ölseydi daha kolay olacağını söylersiniz, kendiniz için, dersiniz kuşkusuz, ama cümlenizi bitirmezsiniz.
Sevdiğini öldürecek gibi olma duygusunu, onu kendinize, yalnız saklama, bütün yasalara rağmen, bütün ahlâki baskılara rağmen onu alma, kaçırma isteğini duydunuz mu? Hiç bu isteği duydunuz mu? der.
Hiçbir zaman, dersiniz."