"Trujilo'nun gözleri, bakışları için söylenenleri çok dinlemiştim. Babamdan, arkadaşlarından. O anda hakkın da söylenenlerin doğru olduğunu anladım. İnsanın içine işleyen, ta derinliklere inen bir bakıştı. Efendice davranıyor, gülümsüyordu ama o bakışlar ... İçimi boşalttı, sadece bir kabuk gibi kaldım. Ondan sonra ben, ben değildim artık."