Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
2
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Hayal dahi edilemeyecek kadar geniş ve karmaşık bir evrende bütüncül bir yaşam adına anlamlı birtakım yönelimler peşinde koşuyoruz.
Sayfa 23 - FOL
Şu zamanda oluşsaydık, şimdi doğdun ya aha şimdi de öldün olacaktı :D
İlk başta Ay, daha yakındı. Dünya daha hızlı dönüyordu ve bir gün beş saat uzunluğundaydı. Dört milyar yıl boyunca Ay dışa doğru döne döne Dünya'dan giderek uzaklaştı.
Sayfa 49 - FOL
Kaderimiz yaratıcılığın ve zamanın gizemiyle örülmüş durumdadır.
Evrenin sıradan bir yer olmadığı;ait olduğumuz, vücut bulduğumuz ve içinde derinlemesine var olduğumuz bir hikaye olduğu, çağdaş bilimin en önemli keşfidir.
İnsanın hikayesinde hem kudret hem acı var.
Dünya üzerinde sadece canlıların var olduğu kocaman bir küre değil aynı zamanda hayat dolu varoluşunun sürekli kılmak hatta derinleştirmek için kendini her daim yeniden düzenleyen canların birliğinden oluşan yaratıcı bir topluluktur. Bu kendini yeniden düzenleme dinlemeyi yaşamanın temel kapasitesi olan uyum sağlama gücüyle mümkün olabiliyor.
Doğanın döngüleriyle bağlantıları olan geleneksel volkanik zaman anlayışı modern çağda birlikte terk edildi .Modern insanlar bunun yerine mekanik zamanı icat etti. Saati yüceltip şehir kulelerine yerleştiklerinde ise yaşama öğretmenin alan bağlarını yeteneği koparmışlardı. Her şehir kendi düzenine akrep ve yelkovanın pozisyonuna göre sağladığı güneşe göz atmak için artık pek bir neden yoktu saat ve zamanın mekanik olarak işaretlenmesi insan yaşamını düzenleyen ana prensip haline geldi.
Yaşam enerjimiz nereye gidiyor? Derin, jeolojik ve kozmolojik zaman bize bir içgörü sağlıyor mu? Bu mükemmel yolculuğun içinden çıkarsak, geçirdiğimiz dönüşüm yani ölüm bir tür geri dönüş olabilir mi?
Kendi mütevazı özümüz yaşamını noktalayarak evrenin daha kapsayıcı özüne dönüşüyor olabilir mi? Tutkularımız ve rüyalarımızla beraber kederlerimiz ve kayıplarımız da evrenin dokusuna mı karışıyor?
Sayfa 83
Özellikle gıda üretimi ve bunun çeşitli gruplar arasında dağılımı, işbirliğini geliştirme ve sürdürme yeteneğine dayalıydı. DNA'mızda bu tür becerilere yön veren genetik bir bilgi yoktu. Dolayısıyla, 5 bin yıl önceden başlayarak dil ve özellikle medeniyetlerin sembolik kodları, insan faaliyetlerini belirgin bir biçimde şekillendirmeye başladı.
Yasal ve etik kodlar, birbirlerine aykırı insan enerjilerinden doğabilecek bir kaostan uyum yarattı. Her kabile daha önce sahip olduğu özerklikten ödün vermeye mecbur kaldı; ama ortaya çıkan enerji eşgüdümü yeryüzünü geri dönüşü olmayacak bir şekilde değiştirdi.
Her gittiğimiz yerde,o yer olduk.
Kaderimiz yaratıcılığın ve zamanın gizemiyle örülmüş durumda.
Sayfa 129
Tutku; birleşme dürtümüz. Ruhlarımız için daha mahrem ne olabilir? Tutkularımız yaşamımızın çok büyük bir kısmını şekillendiriyor. Tutkular vahşi olmalarının yanı sıra, aşk ve yaratıcılığın patlamaya hazır enerjisini de temsil ediyor.
Sayfa 73 - Fol KitapKitabı okudu
Evrendeki yaratıcılığın en önemli sonuçlarından biri süpernovalar, diğer bir deyişle yıldız patlamalarıdır. Şaşırtıcı olan ise birçok büyük yıldızın patlamaya mahkûm olmasıdır. Bu olay sırasında harcanan enerjinin eşi benzeri yoktur. Bir süpernovanın gücü, yüz milyar aktif yıldızıyla birlikte bütün bir galaksinin gücüne eşittir.
Sayfa 40 - Fol KitapKitabı okudu
Bilmeden Allâh'ın Varlığına Delil Getirmek Bu Olsa Gerek
Gözlemlenebilir evrenin bir diğer muhteşem özelliği genişleyişindeki zarafetten ileri geliyor. Eğer genişleme hızı biraz yavaş, hatta milyonda bir bile daha yavaş olsaydı, evren çökecekti. Kendi içine doğru patlayacak ve bu da hikâyenin sonu olacaktı. Aynı şekilde, evren biraz daha hızlı genişlemiş olsaydı, hatta bu genişleme sadece milyonda bir oranında hızlı yaşanmış olsaydı, yapıların oluşması için gerekli olan hızı aşmış olacaktı. Evren öylece toza karışacak ve hiçbir yapı meydana gelemeyecekti. Artık içinde bulunduğumuz evrenin, yaşamın oluşmasına olanak sağlayacak hızda genişlediğini biliyoruz. Bilim insanları bunun farkına ilk vardıklarında bu muhteşem olguyu anlamak için büyük bir arzuyla yanıp tutuşmuşlardı. Geçmişte ne olmuştu da evren bu şekilde gelişmişti?
Sayfa 22 - Maya KitapKitabı okudu
Büyük gerilimlerin, dinamik ve karşıt kuvvetlerin arasında yol almak evrenin doğasında var. Eğer bu yaratıcı enerjiler evrenin kalbindeki yollarını daha önce ustalıkla bulabildiyse, yaratıcılığın bize ilham vereceğini ve yol göstereceğini ümit etmek için birçok nedenimiz var demektir. Çünkü kendi üretkenliğimiz evrenin büyük senfonisini oluşturan canlılara bu şekilde karışıyor.
Sayfa 132