Mehmed Bahâeddîn, Dâye-zâde sanıyla tanınmaktadır. Hayatı hakkında bilgi yoksa da Dâye-zâde sanıyla tanındığı için 1743 yılında Kars seferine katılmış ve Selîmiyye adlı bir risale yazmış olan Defterdâr Kahyası İstanbullu Dâye-zâde Mustafa'nın soyundan olması muhtemeldir. Hal tercümesi yazarıdır. 1290/1873 yılına doğru ölmüş olduğu düşünülmektedir (Babinger 2000: 300, 396).
Bilinen tek eseri, Eser-i Bahâyî adıyla bilinen küçük risaledir. Beş cetvele ayrılmış olan bu küçük el kitabının birinci cetvelinde 699/1300 yılından Sultan Abdülazîz'e kadar gelmiş olan Osmanlı hükümdarlarının doğum, tahta çıkışı, saltanat müddetleri ve ölümleri hakkında bilgiler vardır. İkinci cetvelde sadrazamlardan, üçüncü cetvelde şeyhülislamlardan, dördüncü cetvelde rü'esâ-yı askeriyyeden yani ordu komutanlarandan ve beşinci cetvelde kapudân-ı deryâlardan bahseder. Eserin Kahire'de bir yazması vardır, Türkiye'deki yazması ise Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi No: 38'de bulunmaktadır.