Osmanlı sisteminde hiçbir sivil toplum örgütü yoktur, daha doğrusu sivil toplum yoktur. Ülkede yaşayan insanlar ya padişahın kulu (devşirme) ya da reayasıdır (sürü). Herkesin uyruk olduğu bu düzende, kendi kaderine egemen olan bağımsız yurttaş, dolayısıyla devlet dışında örgütlenme, sivil kuruluş ve toplum yoktur.