Hakkında
Muğlalı olan, 1968 yılında İzmir Yüksek İslam Enstitüsü'nde Arap Dili ve Edebiyatı asistanı olarak akademik hayata başlayan Prof. Dr. Mehmet Çakır, 1995'e kadar İzmir'de doktor ve doçent okutman olarak görev yaptı. 1995–2005 arasında Çorum ve Samsun'daki ilahiyat fakültelerinde öğretim üyesi oldu. 1999 yılında "Arapça'da Matematiksel Cümle" takdim teziyle profesörlük unvanı aldı. "Kur'ân-ı Kerîm'in tercümesini değil, Türkçe'sini yapacağım." düşüncesiyle yola çıktığı çalışmasını dört yılda tamamlayarak yayımladı. İlk baskı, bir yıla kalmadan tükendi.
Unvan:
Profesör, Doktor
Okurlar
3 okur beğendi.
12 okur okudu.
1 okur okuyor.
6 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"Öfke aklı esir alınca merhamet kalpten firar edermiş."
Az YayineviKitabı okudu
Enaniyete yüksek,kibir dağında saltanat süren sevgi yoksunu kalpler, başkasının hayatını hiçe sayma,mutluluğuna ket vurma, varlığını görmezden gelme konusunda kusursuzdurlar.
Sayfa 32 - Az YayineviKitabı okudu
Yeryüzü ile gökyüzünün,mavi ile yeşilin düz bir çizgi ile birleştiği ufuk,hudutsuz bir kara sevdanın iz düşümü gibiydi.
Sayfa 11 - Az YayineviKitabı okudu
Atabey dedesinin belindeki bıçağı tuttu ve:
"Dedecigim, sen avlarını bununla mi vuruyorsun?"
Dedesi bu soruyu çok sevmişti.Hafif bir tebessümle torununa cevap verdi:
"Hayır evladım, bununla küçük işlerimi hallediyorum.
Küçük işler ne dede?
Dal kesmek ,meyve kesmek, ip kesmek, ağaç kazımak gibi işler.
Bende küçük işler yapabilir miyim?
Bu soru bir teklif olmalı idi.Kucuk bedende büyük bir aklın varlığı suphesizdi.İbrahim mesajı almıştı.
"Bu bıçak senin olsun mu ?"
Atabey zaten bu ikramı bekler gibiydi.Dedesinin uzattığı bıçağı alırken:
"Olsun dedecigim.Bu şimdi benim mi" diye cevap verdi.
"Evet bu bıçak senin evladım.Bunu her eline akışında deseni hatırla, olur mu?"
"Olur dedecigim."
Dünyanın bütün mutlulukları kendisine bahsedilmiş gibi sevinçle dedesinin kucağından zıplayan Atabey, elinde bıçağı ile çoktan avludaki çıtlamık ağacına çıkmıştı bile.Kucuk torununun mutluluğunu oturduğu yerden gözlemleyen Avcı İbrahim, küçücük bir hediye ile çocuğun nasıl da mutlu olduğunu fark edince büyüklerde ki açgözlülüğü, doymazligi ve ihtirası gözünün önüne getirdi.
"Keşke dedi ... Keşke dünyayı çocuklar idare etseler.
Sayfa 15 - Az YayineviKitabı okudu
Ovada ilkbahar artık nöbeti yaza devretmeye hazırlanırken rengarenk kelebekler uçuşuyordu.Bıldırcın, sığırcık, ve şaka kuşları
tabiat orkestrasının en son bestesini icra etmekte idi.Dereden gelen su sesi ise, sanki eserin solo girişiydi.
Sayfa 39 - Az YayineviKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
