Biz insanların hassas kısmındanız.
Yeri gelir dünyayı bile sırtımızda taşıyabilecekken
Kimi zaman bir kelebek yükü bile
yüreğimize ağır gelir.
Bu yüzden gün yüzüne çıkmayışımız
Bu yüzden sesimizi içimize atıp,
yankısında durulmamız
Bu yüzden yorgunluklardan kaçıp,
sessizliğin dinginliğinde yaşamamız.
Hep bu yüzden
Bu yüzden yüreğimizi her şeyden
uzak tutmamız.
Sendeleyince mesela yürek hanemiz,
tam da düşecekken uçurum kenarlarından, birden karşımıza çıkıp da
“nasılsın iki gözüm?” diyecek,
halimizle hallenecek,
derdimizle dertlenecek,
gerçekten "Allah'ın gönderdiği" birileri olmalı.
Ana gibi,yar gibi...