Hakkında
1959'da Van'da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Adana'da yaptı. 1980 yılında Eskişehir Eğitim Enstitüsü Türkçe bölümünden mezun oldu. 1982 yılında Sakarya Atatürk Lisesi'nde öğretmenliğe başladı. Daha sonraki yıllarda sırasıyla Adapazarı Kazımpaşa Ortaokulunda, Adana Baraj Lisesinde Türkçe ve Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenliği yaptı. Adana Seyhan Mehmet Kemal Tuncel Lisesine 1987 yılında kurucu müdür olarak atandı. 1992'nin sonuna kadar bu görevi 1993-1995 yıllarında İtalya’nın Trieste şehrinde Yabancı Diller Türkçe okutmanlığı görevini yürüttü. Dönüşte ÇEAŞ Anadolu Lisesinde Edebiyat öğretmenliği, şimdide Adana ilhan Atış Anadolu Lisesi'nde Edebiyat öğretmeni olarak görev yapmaktadır. Evli ve iki çocuk babasıdır.
Unvan:
Türk Yazar, Edebiyat Öğretmeni
Doğum:
Van, Türkiye, 1959
Okurlar
18 okur beğendi.
78 okur okudu.
3 okur okuyor.
14 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"ne Amerika ne Rusya ne de Çin, her şey Türk'e göre, Türk için"
Sayfa 80Kitabı okudu
"Kahpe ellerin kahpe kurşunları yakamızı bir türlü bırakmıyordu."
"....bir gün mutlaka yeniden karşılaşacağımıza inandığımız halde, bir gül daha soldu, bir yıldız daha kaydı, bir tel daha koptu diyorduk."
Sayfa 72Kitabı okudu
Uyanıyorum birden
Coşuyor haykırıyorum;
İstiyorum o ülkeleri!..
Ural'ları, Altay'ları
Türkistan'ı
Türkeli'ni, Buhara'yı
Semerkant'ı
Sayfa 37Kitabı okudu
"Nevi beşer kaldıkça ben Türküm, Turani'yim,
Yetmiş yedi ceddimle Moskof'un düşmanıyım."
Sayfa 36Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Nedir bu P.K. 546...
Alparslan Türkeş'in izniyle Necdet Özkaya tarafından kurulan Adana Kültür Derneği'nin posta kutusudur.
"Ey! PTT'nin en haysiyetli, en şahsiyetli, en karakterli ve en şerefli posta kutusu!" (Kitap tanıtımından)
Alparslan Türkeş, H. Nihal Atsız ve onlarca ülkücünün mektuplarını, özlemlerini, hatıralarını kucaklamış nasıl şerefli olmasın!
Sayın M. Hayati Özkaya anılarını kaleme almış, mektuplarını yayınlamış. 1970'li yılların siyasi ortamını, toplum yapısını gözler önüne sermiş.
Ülkücü şehit olan ağabeyi Yavuz Özkaya, kardeşinin şehit olduğu saldırıda bir gözünü kaybedip gazi olan Oğuz Özkaya ve o dönemde ki Adana'da yaşayan kutlu neslin hikâyesi...
Onlarca ülkücü şehidi okurken nasıl daralmaz insanın göğüs kafesi...
İhtilâl görmedik diye mi bu rehavet?
Zindanlarda çürümediği için mi çürük kalplerimiz?
Ne olduğunu söylemeye utanan bir nesil mi var?
Yoksa daha da vahimi ne olduğunu bilmeyen bir nesil mi?
Nerde bu 1970'lerin, 1980'lerin inanmış kutlu nesli? Nerdesiniz?
Bir zamanlar Atsız'ın dediği gibi ben haykırıyorum, sen de "Haykır"...
Kitap Şuuru
