....
Şimdi kendimi arıyorum
Sancılı karanlıklarında şehrin
Bütün gölgeler yitik
Bütün pencereler kör
Çalınmış,
Bu şehirde ne varsa sevdiğim.
Apansız gitmeseydin
Böyle üşümeyecekti mehtap
Hasret solumayacaktı bu şehir
Ben içimdeki gurbete mahkum olmayacaktım
yitik umutlarımı
Solgun aynalarda aramayacaktım
Yine görünmedi bugünde
Kavuşmanın çizgisi fallarda
Oysa, ayrılıklar yeniden kavuşmak içindi…
Ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak
Benden uzak o iklimlerin
Benden uzak o şehrin
Kahrolası o kalabalıkların
Benim kadar ihtiyacı mı vardı sana
Benim kadar hasret çekti mi..
Kahrolası o şehrin semaları
Benim kadar yandı mı..
Ne vardı can....ne vardı
Uzak iklimlerde açacak.....