Kitabı başka bir öykü kitabının, Avunma Mekanizması'nın yazarı Melisa Parlak'ın tavsiyesi sayesinde keşfettim. Mercan Alper bu yıl okuduğum öykü yazarları arasında yaklaşımı ve üslubu ile dikkatimi çekenlerden biri. Aynı distopik evrenin farklı ülkelerinde yaşananları izler gibi okudum hikayeleri. Gelecekten, hatta belki yer yer bugünden sahnelerin gözünüzün önünden geçtiğini düşünün. Öyküde distopik evren kurgulamak zor olsa gerek zira okuyucuya o evrenin bir portresini çizerek bir mesaj vermek romandaki kadar kolay değil. Tıpkı kitabından adındaki gibi bir çember var öykülerde, buna uygun olarak da ilk öyküyle son öyküye bir atıf söz konusu. Bir ara bir kedinin tüm öyküleri dolaşacağını ve ana karakter, bazen anlatıcı olacağını bile düşündüm.
Eleştireceğim tek nokta ise kitaptaki yazım ve dilbilgisi hataları olacak. Keşke daha özenli çalışılsaydı.
