Nereden esinlendiğimi bilmediğim fakat bunu hissetmekten zevk aldığım duygular içerisinde bir gün bir şeyin gelmesini umuyorum.
Bilmezdim ki onun "aşk" olduğunu ve bir kitabın arasında yüreğime düşeceğini.
“Kurtar beni ey İslam! Sana imanımı artır. Yokluğun beni yok ediyor. Gel de kuru yüreğim yeşersin. Senden olmayan çıksın yüreğimden. Sen dolsun içerim, sen olsun her yanım. Yağmur gibi yağ ruhuma. Islansın her zerrem. Titresin arş.”
Sanki yağmur da sevinmişti ıslanmama, hızlandı da hızlandı. Umrumda değildi bedenimin kaç damlayla buluştuğu. İçimdeki koca boşluğu kaç damlalık yağmur doldurur ben onun hesabındayım.