İçinde 35 tane, kısa kısa öyküler bulunan ve her öykünün sonunda hangi yılda yazıldığı tarihinde not düşürüldüğü bir kitap. Öykülerinde günlük yaşamdan sahneleri, iyi ve kötüyü anlatan bir yazar Mihail Mihayloviç Zoşçenko. Sovyet mizah edebiyatının da en önemli isimlerinden. Kitaplarındaki mizah sebebiyle de sözcükleri bilinçli olarak yanlış kullanıyormuş. Bu yüzden eserleri, başka dillere çevrilmesi de zor bir yazarmış.
Fakat bu kitabında bulunan öykülerdeki mizah, çok kahkahalar attırmasada, arada güldüren, düşündüren, bazen eleştiren hikayelerden oluşuyor. Kısa kısa edebi öyküler bulunan kitap, severek kendini okutturuyor. İlk öykü “Eve Giderken”de, eve giderken av yapan bir kadının hikayesi anlatılıyor. Ama hırsız avı Bir kadın tramvayda kapıya yakın ve herkese uzak bıraktığı paketini, göz ucuyla hep süzer durur. Kahramanımız da kadına, yanına alabileceğini, yoksa çalınabileceğini söyler. Ama gel gör ki; kadının da amacı buymuş. Hırsızları ifşa etmek. İşte bunun gibi daha pek çok ince mizah ve dokundurmayla yazılmış, eve giderken okunacak kısa öykülerin bulunduğu bir eser. Tavsiyemdir.
#EveGiderken
^
^
#alıntı
Tramvayda her zaman en arka vagona binerim. Orayı daha çok, iyi yürekli insanlar tercih eder. Ön vagon sıkıcı ve iç karartıcıdır, hele bir de birinin ayağına basmaya gör! Arka vagonda ise kimsenin ayağına basmazsın, çok daha ferah ve eğlencelidir.
^
Eski rejim de yetişmiş ihtiyarlar böyle şeytan oluyor işte.
^
^
@helikopter_yayinevi #mihailzoşçenko #bloghemsire #bookstagram #edebiyat
