Insan susuz kalırsa başına neler gelebilir sorusunun cevabını bu kitapta fazlaca bulabiliriz. Distopik bir kurgu olan kitap aslında su kaynaklarının önemini yeniden bize hatırlatıyor.
Gereksiz uzatılmış diyebilirim konu itibari ile biraz dağınıklık vardı.
Normal insanların hayatı nasılsa onlarında öyle bir hayatı vardi ta ki ikinci petrol savaşından sonra oluşan kıtlık ve susuzluğa kadar. Bu su kıtlığı insanları şehire göç etmeye mecbur bırakmış su kuyusu ve su kaynağı olanlar kalmışlar. Lynn ve annesi şehire gitmeyenlerden olmuştur. Onlar kendi evlerinde hayatta kalma mücadelesi verirler.
Annesi sadece korumacı olduğundan vicdan, merhamet vs ögretmemis Lynn' a. Evlerinin yakinindaki gölet onlarin su kaynağıydi. Ve terk edilen o bölgeye,sehirdeki kaynaklarda tükenmeye başladığından yeniden
bir damla su bulmak için gelenler annesine göre birer düşmandı ve onları vurmak zorundalardi.Lynn da bu şekilde yetişmişti.Lynn bir çakalı öldürmek isterken annesine isabet eden kursunla annesinin ölmesinden sonra öğrenir iyiliği ,sevmeyi. Daha doğrusu içinde var olan iyiliği. Aslında annesi de kötü değildi ama yaşam şartları onu o hale getirmişti.
Lynn tam olarak bilmediği geçmişini annesi hayatta iken hiç konuşma imkanı bulamadığı komşusu Stebbs ile olan diyalog sayesinde ögreniyor. Ve asıl düşmanlar baş göstermeye başlıyor.
