Sənin təsvirinçün sözlər yetərsiz,
Bütün misralara sevgin rəng qatır.
- Mənim sevdiyimin saçları əsmər.
- Mənim sevdiyimin yanağı batır.
İndi uzaqlardan yazıram sənə:
- Səninçün darıxdım, səni özlədim.
Bütün varlığımla sevdiyim qadın,
Yenə gülümsəyir gözəl gözlərin?
Bir anlıq baxışın bəs edir mənə,
Gözlərin ruhumun Yer çəkimidir.
Gəl yığ ürəyimin parçalarını,
Qəlbim dağıdılmış pazzl kimidir.
Nə olsun ki, uzaqsan?
Allahın hər günündə
Yadıma sən düşürsən.
Mənə elə gəlir ki,
Hər şey yaxşı olacaq.
Sən nə fikirləşirsən?
Bəs sənə necə gəlir?
İlin günün bu vaxtı
əl-ələ tutmaqdansa
dərdə tuturuq çətir.
Sənsiz olduğum hər an
Mənimçün ayrılıqdır.
Bilirəm bu illəti,
Ağrılar gecə gəlir...
İki gözüm səbr elə,
Səbr eləməkdən başqa
Nə gəlir əlimizdən?
Ayaqda qalmalıyıq
Məsafələrə inad.
Axı iradəmizdən
Allah da gücə gəlir.
Nəysə, daha gecdi ee,
Dərd eləmə, düzələr,
Ayrılıqdı, oldu da...
Burdan aydınca görünür,
Yer kürəsi balacadı,
lap balaca, qollarını aç, qucaqla.
Burdan səni də görürəm,
dəli şeytan deyir ki,
elə indi ona tərəf qaç, qucaqla.
Amma...
Bütün gözəl cümlələrin "amma"sı var.
Dəli küləklər əsər,
Küləklər şəhərində.
Yenə işıqlar sönər,
Yenə yoxdur şamımız.
Yenə yağışlar yağar,
Tavandan döşəməyə.
Bu qaranlıq içində,
Yenə damar damımız.
Yenə də darıxmağın
Zirvəsinə çatarıq.
Yağış... Qaranlıq otaq,
Darıxarıq hamımız,
Və birdən mesaj yazar:
Salam, darıxmışam çox...
Bizə ən uzaqdakı,
ən yaxın adamımız...