Hakkında
Unvan:
Yazar
Okurlar
12 okur okudu.
7 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Yeni Platoncu düşüncenin seçkin Medici toplumu için önemini göz önünde bulundurmadan, Michelangelo'nun içinde yaşadığı kültürel ve sanatsal çevre tam anlamıyla anlaşılamaz. Yeni Platoncu evren üzerinde iki prensip hüküm sürer: Biri tanrısaldır, diğeri ise durağan maddeden oluşmuştur: bu ikisi arasında farklı bileşimlerden oluşan bir gerçek ifade edilir. Insan, aklının rehberliği sayesinde, gerçeğin ayrıcalıklı bir düzeyini temsil eder. Sonunda tanrısal kusursuzluğa ulaşacak bir canlı olarak, dürtülerinin maddeselliğine karşı savaşmalıdır. İşte bu çatışmadan tanrısal ideale kendi doğasıyla ulaşmanın olanaksızlığının farkında olan insanın dramı doğar. Insanın iç dünyasını yansıtmayı amaçlayan bu sanatın melankolik ve nostaljik karakteri, böylesi bir güçsüzlükten kaynaklanır. Aşk ve güzellik temalari bu süreç için işlevseldir: Gerçekten de aşk ve güzellik temaları, insanı, Tanrı'yı gözlemlemeye iter. Bu bağlamda, Yeni Platoncu filozoflar, antik mitleri yapıcı ve ahlaki amaçlarla kullanarak, geleneksel açıdan birbirine zıt iki dünya -güzellik ideallerinin kaynağı olan klasik dünya ile Tanrı aşkı ilhamını ve ren Hıristiyan dünyası- arasında bir tür uyum yaratmışlardır.
"Her şeyi tüketen zaman" tümcesi, zamanın dur durak bilmez akışı içinde yakalanan insanın konumu ve yaşamın kısalığı üzerine düşünmeyi çağrıştıran bu heykeller kompleksini ifade eden asıl imgedir.
Sayfa 84Kitabı okudu
"Leonardo için savaş, içinde insanların, değişik öğelerin, atların, doğanın birbirine karışıp eridiği o altüst edici girdap, yaradılışın başlarındaki kaosu andıran doğal bir şeydir. Michelangelo içinse her şey, insan iradesi ve bedenlerin enerjisi aracılığıyla gerçekleştirilen insan bilinci olarak yorumlanmaktadır."
Sayfa 37Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok