Yalnız ağlayan, geceleri akan gözyaşlarının ıslattığı yastığının bir yüzü ıslanınca diğer yüzünü çewiren, iç dünyasında kopan fırtınaları bir kendisi bir de Rabbi bilendir.
Bir şeye duyulan ihtiyaç, o şeyin kıymetini ortaya çıkarırmış. Özgür insanlar, özgürlüğün werdiği kuwwet we kudrete güwendiklerinden mi acaba, duada bu kadar az ısrarcı we bu kadar monoton idiler. Bu yüzden mi duaları ruhsuzdu.
Allah'ım, değiştirebileceğimiz şeyler için bize güç/kuvvet ver. Değiştiremeyeceğimiz şeyler içinse sabır... ikisi arasındaki ince çizgiyi fark edemeyenlere de basiret/akıl ver...