Peygamberliğin sona ermesi, yönetim işlerinin masum kişinin elinden masum ümmetin eline nakledilmesinin ilanıdır. Bu yüzden ümmetin masumluğu, imamların masumluğu inancına gerek bırakmaz.
Şiadaki "imamların masumluğu" inancı gibi Katolik Hıristiyanlıktaki "papanın masumluğu" inancı da, İslam'daki “ümmetin masumiyeti" fikrine zıttır.