Şöyle diyordu üstat
- Demokrasi: arkadaş sözünü sen söyle ama ekmeğini ben yerim
- Marksizm: arkadaş ekmeğini kendin ye ama sözünü ben söylerim
- Faşizm: arkadaş ekmeğini ben yerim sözünde ben söylerim sen sadece beni alkışla
- Yalancı İslam: ekmeğini getir bana ver sana bir parçasını ben veririm sözünde söyle yalnız sadece sana benim söylediklerimi söyle
- Gerçek İslam: ekmeğini kendin ye sözünde kendin söyle ben sadece bu haklarını korumak için yanındayım
aynı adla aradığım bir kitap vardı -ki bence bu kitap onun çakması- fuarda görünce o olduğunu sanmış ve heyacandan yazar ayrıntısını unuturak almıştım.
fark ettikten sonra değiştirme imkanım olmadığı için kitaplığımda bekledi iki gün önce okumak istedim ama ön söz bile okumakta zorluk çekmeme yetti.
ali şeriatiyi sevmek onu devamlı savunmak değil yazar okuduğum her sayfada biçem kaygısıyla bunu yapmış ve bu çok itici durmuş.
ben devam edemedim.
belki ilerde tekrar devam etmek gibi bi çılgınlık yaparım :|
Kitap Ali Şeriatinin çocukluğundan ölüm anına ya da öldürülme anına kadar , bir çok detay ve olayı konu alıyor.
Gerek eş, dost ve çevresinin gözünden yaşananlar, gerek konferans, yaşam ,kitap ve anılarından kesitler bulunuyor.
Yanlı okunmadan , İslam için yorumlayacak olursak,kendini İslam özüne adamış bir beden ve beyin. Gerçek İslamın ehlibeyten